Deze serie gaat over “straten genoemd naar gebouwen”. Dus zou het logisch zijn dat je bij het doorfietsen van deze straat een molen zou zien he? Maar helaas… dat is niet het geval. Er wás wel een molen: de molen van Vorderman. Maar deze is al lang geleden verdwenen. In het begin waren alleen de
De gewoonte om over 5 á 6 straten van één thema te schrijven en dan weer eens een nieuw onderwerp op te pakken heb ik ook nu aangehouden. De vorige serie duurde voor mij al lang genoeg. Dus er moest een nieuw onderwerp gezocht worden. Seminarie Maar welk thema zou ik dan nu kiezen? Bij
Eigenlijk was ik van plan ná het vorige verhaal in de serie ‘Kijk op de Wijk‘ van onderwerp te veranderen. Maar toen zag ik in de nieuwsbrief van CODA dat er een tentoonstelling zou komen met schilderijen van Arie Lieman. Ja – dat moest ik wel meenemen in de ‘Kijk op de Wijk’. Als stadsgids
Voor veel Apeldoorners is het Harriët Freezerplantsoen denk ik een onbekende straat is. De straat ligt in de wijk Osseveld West, in de driehoek Zutphensestraat, Deventerstraat en de Laan van Osseveld. Maar dan de naam Harriët Freezer? Wie van de lezers kent die naam nog? Ze was in de jaren’60 van de vorige eeuw een
Het is maar een kort laantje naast het Oranjepark, maar dan wel een laantje met een lange naam. Een naam die wel heel belangrijk was in de geschiedenis van Apeldoorn. Zonder die van der Houven van Oordt had Apeldoorn er heel anders uit gezien. Eerst even over de naam van der Houven van Oordt. Eigenlijk
Pieter Puype werd geboren in Oost-Souburg: een plaats in Zeeland. De burgemeester van die plaats, H.P. Tutein Nolthenius, zag dat de jonge Pieter heel kunstzinnig aangelegd was. Door steun van de burgemeester en enkele andere rijke weldoeners kon Pieter in Amsterdam gaan studeren: aan de Rijksschool voor Kunstnijverheid. Niet zomaar een school: een school gevestigd
Samen met de De Haasstraat vormt deze straat een buurtje dat ook wel ‘Het witte dorp’ genoemd wordt. Waarom kregen deze straten hier een plekje? En waarom ‘Het witte dorp’? Allereerst de namen van Brerostraat en de de Haasstraat. Op de plek waar nu deze straten liggen stond vroeger een fabriek: ‘De Haas en van
Als stadsgids zoek ik vaak dingen uit om te vertellen gedurende wandelingen. Gelukkig hoef ik dit niet alleen te doen: de andere gidsen helpen ook geregeld. Maar waarom zocht ik dan informatie over Ietje Kooistra? Ik kwam haar naam voor het eerst tegen bij de wandeling door de Parkenbuurt. Een oude foto van de ‘Rijkskweekschool’
In deze zomerse maand is het tijd om eens te kijken naar de Gardenierslaan. De Gardenierslaan loopt door de Indische buurt: tussen de Sprengenweg en de Sumatralaan. Deze laan heeft haar naam te danken aan C.M. Gardenier. Waarom de laan dan geen Gardenierlaan heet maar Gardenierslaan? Waarschijnlijk omdat dit dan beter klinkt, maar helemaal zeker
Zoals ik in de laatste aflevering over ‘De Heze’ al aankondigde: er begint nu een nieuwe serie: mensen uit de historie, niet geboren in Apeldoorn, maar toch mensen met een band met Apeldoorn. Röntgen? Een band met Apeldoorn? Als je in de cultuurhistorie van Apeldoorn geïnteresseerd bent dan heb je het wel vernomen. Er is
De uitleg van eerdere straatnamen uit deze serie kende ik nog uit mijn jeugd. Maar ‘Heze’? Nee… nooit van gehoord. Dus dan maar Googelen? Maar dat hielp me ook niet verder: ‘een dorp in Noord-Brabant’, ‘een ster uit het sterrenbeeld maagd’, ‘Een stadsprefectuur in Shandong’. Shandong is een stad aan de oostkust van China. Dat
Een straat waarvan ik echt denk: ,,Zouden mensen weten wat een haarhamer is?” Dat zou ik wel eens aan diverse mensen in de buurt van die straat willen vragen. Maar helaas: op het moment dat ik dit schrijf woedt het coronavirus en moet je 1,5 meter afstand houden. Daarom denk ik: ,,Maar niet doen”. Maar
Na 3 afleveringen over gereedschap voor agrariërs komt nu een heel ander onderwerp aan bod: het bakhuis. Het woord geeft het al aan: het heeft met een gebouw te maken. Soms was een bakhuis een vrijstaand gebouwtje, maar het kwam ook voor als een uitbouw aan de boerderij. Het was in ieder geval een ruimte
Het kleinste en ook oudste maaiapparaat. Vermoedelijk al ver in de prehistorie in gebruik. Het gebruik van zo’n kort apparaat gaat heel anders dan maaien met zicht of zeis. Je maakt geen maaiende beweging maar snijdt het graan of gras af. Je snapt het al: daarbij moet steeds een bukkende houding aangenomen worden. Want het stro
De vorige blog ging over de zicht: ,,Een maaigereedschap tussen zeis en sikkel in.” In deze aflevering komt de zeis aan bod. De zeis is het grootste maaiapparaat dat vroeger gebruikt werd. Het werd bij ons in de buurt gebruikt het om gras te maaien. Mijn opa had veel grasland. Er waren enkele kleinere stukjes
