1-2’tje: dingen veranderen

Hi Peet,

En het bleek gewoon 2015 te zijn. Koud en nat ineens, de herfst slaat zomaar hard toe. Sneeuw wordt er zelfs verwacht, en dat in oktober. Niet alleen jij zat vorige week nog lekker in de zon, in Turkije, ook wij konden nog in ons t-shirt in het zonnetje zitten. Soms schrik je van hoe de dingen ineens gaan.

Zo kwam er best een abrupt einde aan ons Gelrecollectief. Wat mij betreft niet heel onverwacht, maar wel sneller dan ik had verwacht. En het is goed zo, ieder van ons gaat zijn eigen weg en dat is prima. We delen een avontuur, ervaringen en herinneringen en dat zijn vooral fijne herinneringen. Voor mij betekent het dat ik mijn fotografie voorlopig even helemaal laat voor wat het is. Een oogprobleem(pje) zorgt er voor dat ik niet meer zo kan fotograferen als ik dat zou willen. Het probleempje (staar) is wel op te lossen, maar dat heeft weer praktische consequenties waar ik nog niet klaar voor ben.

Er komt wel weer wat anders op mijn pad. Een deur gaat dicht, andere gaan misschien wel open. Wie weet ga ik me oefenen in het beelden schetsen in woorden. Of ga ik gewoon eens een tijdje niet rennen en eens nadenken. Ik heb deze week vakantie, terwijl onze puber de helle week op schoolreis naar Londen is (wat ik overigens voor haar een prachtige ervaring vind, maar verder volstrekt belachelijk). En hoewel ik haar mis, het gekwebbel, gelach en zelfs het pubergedrag, merk ik dat ik het even heerlijk vind dat er geen enkele druk op mij uitgeoefend wordt. Ik hoef deze week gewoon helemaal niks en o, wat vind ik dat fijn. Geen afspraken gepland, als ze spontaan opkomen is dat prima. Dus, wie zal het zeggen, ik kan ook gewoon een tijdje niets doen. Niets doen is werken en zorgen voor mijn gezin….

Alles verandert en dat is goed, stilstaan is niet oké en zorgt voor saaiheid. Vrijdag is mijn puber weer terug en dan hebben we samen nog een weekje vakantie. Dan is het ook weer tijd voor actie!

Tot gauw Peet, drinken we een borrel op wat was en wat kan worden!

Liefs, Jook