1-2’tje: niet “ik”, maar “wij”

Nou, nou, Peet,

Wat een compliment in je vorige 1-2’tje, powergirl! Dank je daarvoor! Ik zie dat zelf toch heel anders hoor. Niks powergirl, gewoon Joke, die af en toe geïrriteerd is, soms moe, soms chagrijnig en die af en toe ook gewoon niet weet hoe het moet. Wel probeer ik eigenlijk altijd positief te blijven en het principe te hanteren: “als je er geen invloed op kunt hebben, laat het dan los”. Maar dat is soms makkelijker gezegd dan gedaan.

Er zijn namelijk dingen in het leven, waar je mee te maken hebt, maar waar je zeker geen invloed op kunt uitoefenen. Eén van dingen dingen is het ego van de ander. We leven in een egoïstisch tijdperk, waarin het recht van “ik” het sterkst lijkt. En natuurlijk moet je bij jezelf nagaan of de dingen die je doet passen bij je “ik”, en wat je verwacht voor jezelf van de toekomst. Maar niet altijd en ten koste van alles.

Ik vermeldde het al op Facebook, en ik sta daar nog steeds achter: waar “ego” de overhand krijgt, is “wij” niet meer mogelijk. Als je wilt samenwerken (of dat nu op de werkvloer is, in een relatie of andere sociale contacten of bezigheden), zul je het “wij” voor moeten laten gaan. Daar hoef je jezelf niet bij weg te cijferen, daar mogen ook je eigen belangen gelden, maar dat geldt dan ook voor de ander. Respect voor elkaar, een beetje begrip en het besef dat een ander fouten maakt, maar dat je zelf zeker ook niet foutloos bent, alleen met die insteek kun je iets samen doen!

Peet, laten we gauw samen een borrel drinken, dat is veel te lang niet gebeurd!

Liefs, Jook