Centrum Apeldoorn trekt niet

Het Marktplein is het hart van het stadscentrum. Is er markt, dan leeft het plein. Op andere dagen steken mensen haastig het lege plein over en ‘s avonds laat men zich er liever niet zien.

Een raadswerkgroep heeft een aantal aanbevelingen gedaan om het plein aantrekkelijker te maken. Buiten kijf staat dat de marktkooplieden moeten blijven. Verder is er een reeks aanbevelingen gedaan om het Marktplein op te leuken. Zo moet er een (grote) fontein komen waarbij je ook ‘gezellig’ kunt zitten. Waarschijnlijk is dat vooral ’ s zomers een idee. De hoek Stadhuis – Stationsstraat moet ‘intiemer’ worden. Moeilijker ligt het idee dat er meer horecagelegenheden moeten komen. Niet opzienbarend, maar waar halen we het geld vandaan om de voorwaarden te scheppen. Apeldoorn is financieel armlastig.

Het enthousiasme van Medy van der Laan, die deel uitmaakt van de raadswerkgroep, heb je nodig om mensen aan te zetten tot actie. Even opfrissen: Van der Laan is onder meer oud- staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen en enthousiast Apeldoorner sinds een jaar of acht. “Het plein moet meer een ontmoetingsplaats worden.” Niks opzienbarends, maar wie midden op het plein gaat staan moet na een volledige draai vaststellen dat Spicebrush De Proeverij, Grieks restaurant Parthenon en Het Oude Kantongerecht prima zaken zijn, maar nou niet direct zorgen voor een uitbundig horecabeeld. De wand recht tegenover het Stadhuis bestaat uit onder meer een fotograaf en een kinderwagenpaleis. Daarbij zal het nog de nodige moeite kosten om het pand van de Rabobank om te toveren tot stadshotel en ook om onder het Stadhuis een aantrekkelijke horecagelegenheid te creëren. Zeker als daar geen subsidies voor mogelijk zijn. Ton Kunneman, fractievoorzitter van de Pvda, geeft weinig hoop: “Apeldoorn is technisch failliet.”

Aantrekkelijk maken
Creativiteit is het toverwoord. Je redt het niet met meer bomen aan de zijde van de Stationsstraat. Een doorbraak aan de zuidzijde naar het gebied rondom het KPN-gebouw zal dat deel aantrekkelijker maken, zeker. Maar is het reëel te veronderstellen dat in en rond het KPN-gebouw ruimte komt voor kleinschalige (buiten-)optredens, galerieën, horeca en eventueel een stadshotel, kleine (snuffel)winkeltjes? Daar moet geld voor zijn. De huren in de binnenstad liegen er niet om en dat is een van de redenen dat grootwinkelbedrijven en franchiseformules prominent aanwezig zijn. En met alleen voorzieningen zijn we er niet. Is er organisatiekracht om de binnenstad te laten leven? Dat kan Fleur Heinz, Relatiebeheerder Detailhandel en Horeca Binnenstad, natuurlijk nooit alleen.

Dus daar zal in 2012 ondersteuning vanuit het bedrijfsleven voor moeten komen. Ook moeten we gemakkelijk en goedkoop vervoer naar de binnenstad regelen, bijvoorbeeld per bus. Evenementen zullen verder moeten komen dan een straatvoetbaltoernooitje en een bierfestival. De binnenstad zal moeten uitnodigen om te komen, rond te lopen en tenslotte te blijven hangen. Met een Hoofdstraat die niet te onderscheiden is van de Amsterdamse Kalverstraat komen we er niet. En als we in alle horecagelegenheden dezelfde bitterballen en mixed nuts van de Hanos tegenkomen (niks ten nadele van deze uitstekend gesorteerde groothandel) dan blijven de mensen thuis. In en om Apeldoorn. Het is niet makkelijk dicht bij de mogelijkheden van Apeldoorn te blijven. De verleiding is groot om de stad nog steeds als groot en dynamisch te portretteren. Echter zoals Medy van der Laan zo treffend opmerkte: “Je moet als stad niet willen zijn wat je niet bent.”

Tekst: c-wordz
Bron: De ZakenCourant