Daniël Lohues ‘Wie dut mie wat’ in Orpheus

Verstild en gevoelig is Daniël in zijn nummers. Hij is het boegbeeld van het platteland. Daniël geeft de westerling van katoen en geeft aan dat de wereld niet ophoudt bij Abcoude of Vinkeveen. Hij is in staat om de nummers, die je wel of niet verstaat, zo binnen te laten komen dat je moet nadenken over de thema’s die hij aangeeft.

Daniël wordt begeleid door een bassist op de plukbas en een gitarist. Het podium is behangen met een soort waslijn vol lakens. Ondertussen neemt Daniël je mee naar de prairies van Noord-Amerika. Is Daniël nu blues, folk of een verhalenverteller?
Hij brengt een mix van alles door elkaar. Geeft je een kijkje in zijn binnenste en het gevoel dat hij als kind beleefde.
Na de pauze komen er meer liedjes die een kabbelend en lief gehalte hebben, waardoor er wel een bepaalde saaiheid optreedt, maar hij weet je bij de les te houden door de afwisseling in zijn verhalen.

Een mooie ervaring om hem mee te maken en te zien dat hij verder is gegaan dan de reclame van een biermerk, waarvoor hij zich in het verleden leende. Daniël is een begrip met een heel bescheiden karakter. In ieder geval is duidelijk dat Erica in Drenthe centraal ligt in zijn hart en dat de wereld verder gaat dan de IJssel bij Zwolle.

Wederom een goede keuze van Orpheus om een artiest zoals Daniël te boeken: iemand die ieder in zijn waarde laat en respect toont voor mensen en schoonheid. Het was een lekker avondje uit. Daniël Lohues: Wie dut mie wat!