Ding

Rood. Het ding was rood. Wat voor rood was het precies? Geen idee. Geen signaalrood, geen bordeauxrood, geen bloedrood. Geen morgen- en geen avondrood. Gewoon rood. Of nee, knalrood. Wat er van het ding boven het water uitstak, was niet veel. Het leek het topje van de ijsberg. Maar ijs? Nee, dat was het zeker niet. IJs met een handvat, heb jij dat ooit gezien? Ik niet.
Wekenlang lag het ding nu al in de vijver langs de Kayersdijk. “Wat is het?” vroeg ik me af. Ik kwam weer eens aangefietst, onderweg naar de supermarkt  met een leeg kratje Dommelsch achterop. Terwijl ik stevig doortrapte, keek ik nog eens goed.
Het ding stak fel af tussen het groen van de waterplanten aan het wateroppervlak. Glimmen dat het ding deed! Er zat een gat in en het leek wel hol. Als er een golf aankwam, spoelde het water er zó in en dan zou het zinken. Gelukkig waren er geen golven in de vijver langs de Kayersdijk. Of die dikke gans zou een bommetje moeten maken. Die ene gans die hier een tijdje terug was neergestreken, die was inmiddels ook weer met de noorderzon vertrokken.
Barst. Ik was ‘m alweer voorbij. Zou het ding er op de terugweg nog zijn?

“Wat is het toch voor ding?” Het kratje Dommelsch achterop mijn fiets was nu vol. Ik vroeg het me voor de zoveelste keer af. Het zou een draagbare radio-cd-speler kunnen zijn. Maar met een gat erin en hol? Nee, toch niet. Een gieter! Ik zag geen tuit. Een UFO? Laat me niet lachen. Waar haal ik het soms toch vandáán? Vroeger te veel wazige boekjes gelezen, ben ik bang. Wat voor ding het ding was, was trouwens één vraag; hoe het in het midden van de vijver aan de Kayersdijk was beland en wat de reden daarvan was, was een heel andere. Een stofzuiger! Dat zou kunnen! Dan zou het vast zo’n type kunnen zijn dat ook water kan opzuigen. Zou iemand actief iets willen doen aan de hoge waterstand? Veel tijd om te zoeken naar antwoorden had ik niet, want ik was ondertussen wel gewoon doorgefietst en mijn woonwijkje kwam in zicht. Het was mooi weer. Hoog tijd om in de tuin onder de boom te beginnen aan dat volle kratje Dommelsch.

Afgelopen weekend was het ding plots weg. De gans was weer terug, maar het ding was verdwenen. Stiekem toch een UFO? Waar had ik mijn wazige boekjes gelaten? In een doos op zolder, ben ik bang.

Apeldoorn, mei 2011