Een dag op Station Apeldoorn

Maandag 21 juli 2014

Door Peter Vroon

Peter Vroon

Het leven op station Apeldoorn is er een die zeer gevarieerd is. Het begint al goed als ik de trein van Arriva neem en wil overstappen in Apeldoorn. De trein naar Amersfoort rijdt niet en de eerst volgende is die van 8.43. Gevolg een hele volle trein.

Eenmaal in de trein zit er tegenover mij een meneer met de naam Marius die zijn telefoon opneemt en en gesprek voert met ik vermoed zijn collega. Tegenover Marius zit een dame die haar ogen nog maar eens opmaakt.

De conducteur, een man van schat ik 60 jaar, scant de kaart met de trance:  Goedemorgen,…..’scant….. alstublieft met af en toe een dank u wel. Hij zegt het op de kadans van de trein. Wel relaxt zo in de ochtend.

In de middag hoor ik een Indische dame op z’n typisch Indisch manier zeggen:  ‘ik zit in de trein’. Een accent zoals Tante Lien dit zou doen. Ben benieuwd of ze ook in Apeldoorn uitstapt.

Een man wordt gebeld want hij heeft een onbekend nummer op zijn mobiel. ‘Kennelijk een kunsthandelaar’, zegt zijn vrouw. Even later begint de vrouw een verhaal over een fiets en het goed kunnen trappen wat kennelijk niet lukte.  De man is aardig en geeft zijn vrouw de krant met de vraag: wil je het lezen lieverd. Leuk deze hoffelijkheid in de trein op zomaar een dinsdagmiddag. Als tijdverdrijf gaat de vrouw daarna met de loom bandjes aan het werk. Je kent het wel de rage van de elastiekjes die momenteel heerst. ‘Alle kansen voor de nummer 6 van vorig jaar’, zegt de man. Kennelijk is hij de krant aan het lezen over de Tour de France.

De cadans van de trein gaat weer richting Apeldoorn. Het is vandaag opmerkelijk stil in de coupe.  Af en toe een knikje of een telefoon die af gaat. De vrouw neemt de telefoon op en geeft aan pas over een paar dagen thuis te zijn. ” ik had de supermarkt aan de lijn ” om vervolgens weer bezig te gaan met haar elastiekjes. Afijn de man wil doorgaan met het krantje lezen maar de vrouw wil praten. Er ontstaat een prachtige discussie over verschillende supermarkten.

Ik nader Station Apeldoorn weer en stap met een glimlach de trein uit en besef dat elastiekjes en supermarkten in het leven een functie hebben. Het leven is mooi richting Station Apeldoorn

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Elke maandag onze Apeldoornse verhalen in jouw inbox
De beste berichten en verhalen geselecteerd door onze redactie
Meer dan 2.200 Apeldoorners gingen je voor
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Meer lezen over stad

REACTIES

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!