Het Parkje van Pythagoras is terug!

Ik schreef het al eerder. Het leukste parkje van Apeldoorn is weer terug. Dat belooft wat. De contouren ervan zijn al enige  tijd zichtbaar. Je kunt weer plaatsnemen op het bankje en je brein loslaten op wiskundige zaken om je heen: a kwadraat plus b kwadraat is c kwadraat. Maar hoe zat het ook weer met die cirkel in de rechthoekige driehoek? Knappe jongen die het me hieronder even uitlegt.

Ik ben nooit sterk geweest in exacte vakken, ook al heb ik wiskunde gevolgd tot en met 5 havo. Als zoon van een werktuigbouwkundige presteerde ik teleurstellend.
Een paar jaar geleden kwam de dochter van goede vrienden bij mij. Of ik haar kon helpen met huiswerk wiskunde van Atheneum 3. Met mijn grote mond had ik gezegd dat ik dat wel kon. Toen ze het boek voor mijn neus open sloeg, trok ik wit weg. Ik kon me eruit kletsen met zinnen als: “De huidige lesmethodes sluiten onvoldoende aan op de gedegen kennis van vroeger,” en: “Didactisch gezien is dit lesboek te verwaarlozen,” en verwees haar naar GGNet, dat toen nog gewoon de RIAGG heette. De wereld gaat naar de knoppen; neemt u dat van mij aan. Maar goed, waar zat ik? In het Parkje van Pythagoras.

Er staat één boom aan de rand van het parkje. Wel wat kaal. Ik weet het, het is pas februari en het duurt nog even voordat de lente in al z’n groen weer doorbreekt, maar toch. Zo’n kaal pakje met kille tegels, grauwe grond en één bladloze boom, dat is nog niks. Bovendien kan ik er nog niet prettig wildkakken.

Apeldoorn, februari 2011

(foto: bazbo)