Kijk op de Wijk: Raadhuisplein

Nee hoor, ik heb een uitstekend geheugen en weet ook dat ik al eens eerder het Raadhuisplein schreef. Het plein is echter al oud en er doen vele verhalen de ronde over deze plek.

Het verhaal begint niet op het Raadhuisplein maar in het Paleispark bij het Oude Loo. Daar zijn drie vijvers dicht bij elkaar: de (grote) veldvijvers en kleiner vijvertje: “het bloemenvijvertje”. Wilhelmina van Pruisen: de echtgenote van Stadhouder Willem V genoot altijd van een plekje dicht bij dat bloemenvijvertje.

In 1820 trof een hersenbloeding haar op die plaats in het park. Ze werd naar het Paleis overgebracht en overleed enkele dagen later. Dat veroorzaakte een groot probleem: ze kon niet in de grafkelder van de Oranjes in Delft begraven worden. De kelder was vol en er was juist een uitbreiding van die begraafplek begonnen. Wat nu? Men had een goed plan: in Apeldoorn in de Mariakerk zijn ook grafkelders: daar kan zij voorlopig begraven worden. De Mariakerk op die plek is al lang verdwenen. Bronzen strips geven de contouren van die kerk aan.

In 1822 was de vergroting van de grafkelders in Delft voltooid. Toen moest de kist met het stoffelijk overschot verplaatst worden naar Delft. Dit ging in alle stilte, heel geheimzinnig. Midden in de nacht werd de kist uit de grafkelder gehaald. De kist, bedekt met zwart velours, werd op een wagen geladen. De toenmalige burgemeester hield toezicht. Nee – meewerken deed je niet als je naam Jan Adriaan Joost baron Sloet tot Olthuis was…”arbeid adelt, adel arbeidt niet” was toen het gezegde.

De kist ging in Deventer aan boord van een schip voor verder transport naar Delft. In Delft werd de kist in de daarvoor gereedgemaakte grafruimte geplaatst. Hoe dit ging en wie hiervoor ingeschakeld werden heb ik niet kunnen vinden.

Maar dat “geheimzinnige kistje” dan? De inhoud van de grafkelders onder de Nieuwe Kerk zijn slechts in grote lijnen bekend: er staan kisten en kistjes. Over herkomst en inhoud van één van die kistjes doen veel speculaties de ronde. Het staat in de buurt van de kisten van Koning Willem III en zijn tweede echtgenote Emma. “Misschien bevat het kistje het hart van Koning Willem III”? of “mogelijk zit in dat kistje het hart van Wilhelmina van Pruisen”. Zij kon immers niet meteen begraven worden in Delft, maar voor een klein kistje met alleen haar hart was wel plaats. Het kistje met haar hart ging al naar Delft en de rest ging pas jaren later. Dat zou kunnen…Wat ook intrigerend is dat op een oude tekening de kist van Wilhelmina weergegeven wordt met nr. 20. Het geheimzinnige kistje is voorzien van 20a. Lijkt dus wel dat beide kisten met elkaar te maken te hebben!

Naar mijn mening kan een DNA-test het raadsel probleemloos oplossen. Maar Oranjes en DNA-testen gaan niet samen: daar doen ze echt niet aan mee! De reden? Hierover zijn veel geruchten, maar ja – geen bewijzen. Ik vrees dat wij de details nooit zullen vernemen.

Dit was voorlopig mijn laatste verhaal over het Raadhuisplein. En het onderwerp voor volgende keer? Nog geen idee….