Liefde in het Havenkwartier

Wat een mazzel.. dit prachtige herfstweer. Stel je eens voor het Street-Art Festival Apeldoorn in een druilerige regen. Was echt anders geweest.

Nu kon er naar hartenlust, geklommen, gesprongen, gedanst, geschilderd en gespoten worden.

Het was een heerlijke sfeer waarin iedereen aandacht voor iedereen had. De rondleiding door Kunst in de Openbare Ruimte (KOR) door rappende museumgidsen was een voltreffer. De muur-schilderingen werden door de museumgidsen in rappende rijm verklaard en bewonderd. Gaaf! Je leerde hoe het werk gemaakt werd, het verschil tussen sjabloontechnieken, spuitwerk, graffiti en schilderwerk. Ook de kunstenaars werden geplaatst en verklaard. Maar ook de kunstenaars zelf, die rustig de tijd namen om uit te leggen hoe het werk was gemaakt, met lage druk spuitbussen (speciaal voor deze kunst vorm gemaakt) met spuit-doppen die speciaal voor de diverse lijndiktes bedoeld zijn. Het feit dat je graffiti alleen over mag spuiten als je beter werk maakt maar dat je van street-art altijd afblijft. Als je daar je tag overzet ben een kneus die respect verliest. Liefde voor de straat-kunst, het hing gewoon in de lucht en maakte de mensen blij.

Tja, in die sfeer ga je vanzelf de bewegingen van de dansers op het podium, in de dance-battle, meer zien als een paringsdans. Het uitdagen, om elkaar heen draaien en aftroeven in een spel waar iedereen van genoot.

Het was en bleef gezellig druk.