New Orleans aan het Apeldoorns Kanaal: Louis Armstrong in Orpheus

Het referendum over Oekraïne is achter de rug en de kiezers keren Europa de rug toe. Het is donderdagavond 7 april 2016: in Orpheus treedt de geest van Louis Armstrong op. De zaal van Orpheus is omgetoverd tot een heuse bar in New Orléans. Het programma is een ode aan Louis Armstrong, geboren op 4 augustus 1901 in New Orléans, overleden op 6 juli 1971 in New York. Hij zal vier keer huwen en is een groot liefhebber van cannabis. Hij zal voor altijd herinnerd worden als muzikale trompettist die het zwoele, natte en broeierige klimaat van New Orléans wist om te zetten tot meeslepende, hartstochtelijke klanken die de ziel beroeren.

In Orpheus ontwikkelt zich voor de ogen en de oren een mini-spektakel dat voelt als een warme jas. We horen trompettist en zanger Michael Varekamp en zijn band de baanbrekende muziek vertolken. Op de achtergrond zien we filmbeelden van het begin van de 20ste eeuw terwijl we worden meegevoerd in het leven van Louis waarbij o.a. zijn moeder, zijn tweede vrouw Lil Hardin en hijzelf aan het woord komen. Niet alleen zijn muziek, maar ook de mens komt tot leven. En het ontstaan van de New Orléans Jazz.

Louis wordt geboren in het armste deel van New Orleans, in een smeltkroes van arme Joden, Italianen, gelukszoekers uit Litouwen, gelukszoekers uit Haïti. Het was het lagere gedeelte van de stad, een makkelijke prooi voor het water van de Mississippi, getuige het enorme aantal slachtoffers die de orkaan Katrina in augustus 2005 in die wijk veroorzaakte. Opgegroeid als jochie, die de kost verdiende door vodden op te halen, ontdekte hij de trompet waarmee hij zó beroemd werd dat hij uiteindelijk werd gevraagd of hij ambassadeur van de American Dream wilde worden. Hij bedankte er vriendelijk voor. Hij vond zichzelf meer de creatie van de American Nightmare.

De verhalende muzikale voorstelling wordt gelardeerd met verscheurende en inspirerende muziek. Bij het lied ‘Summer Time’ voel je dat de band de natte, broeierige sfeer van de stad perfect vertolkt. Het lied ‘I’m a fool to love you’, gezongen door Joy Wielkens die met volle genuanceerde stem de emoties weet te beroeren, ondersteund met schrijnende tonen die Ben van Dungen uit zijn saxofoon tovert.

Een bijzonder nummer is ‘Flee as a bird to the Mountain’. Een begrafenishymne waarbij de band de overledene naar zijn of haar laatste rustplaats begeleidt. Op de heenweg droevige muziek en op de terugweg vrolijkheid: de dood ligt achter de rug; op naar het leven en we vieren dit. De band loopt achter elkaar het podium af: als voor eeuwig met elkaar verbonden, de dood voor dit moment ontsnapt.

Louis is voor het grote publiek bekend geworden met het lied ‘What a wonderful World’. Heel bijzonder als je weet dat hij opgroeide in bittere armoede, een moeder die haar kost verdiende met het verkopen van haar lichaam. Dan moet je toch inderdaad over zeer veel talent beschikken om zo’n lied op de bühne te brengen, met zoveel charisma, met zoveel energie, met zoveel liefde. Voor Louis is muziek delen: vanavond heeft zijn geest de spirit met ons gedeeld. We voelen ons even in New Orléans aan het Apeldoorns Kanaal. Een mooie avond!

Marilyn O’Brien en Pedro Waldenaar

Bovenste foto: Peter Vroon
Onderste foto: Ron Jenner