Over Liefde en Dood in Orpheus

Met als subtitel ‘Luister nooit naar je schoonvader als die zich met jouw liefde bemoeit’. Violetta is weelderig en losbandig en leeft ook zo. Maar zoals het in een goede roman betaamd wordt de dichter Alfredo verliefd op haar en zij op hem, komt tot rust en gaat met Alfredo naar het platteland. Maar dat is niet naar de smaak van (schoon)pappa, die vraagt haar Alfredo met rust te laten om een of andere wazige reden. Ze luistert naar hem en uit liefde vertrekt ze weer naar Parijs, Alfredo in de ellende achterlatend. Violetta pakt haar oude leventje weer op maar haar tbc wordt erger, Alfredo vindt haar en ze sterft in zijn armen en dat alles in 4 aktes. Als je dit van tevoren weet luister je toch anders naar de muziek en de aria’s, meer vooringenomen en ook meer betrokken dus.

Het verhaal is gebaseerd op de Dame met de Camelia’s van Alexandre Dumas (overigens de onwettige zoon van de gelijknamige bekende schrijver) en tot script omgevormd door Francesco Maria Piave en op muziek gezet door Giuseppe Verdi. Tja, als je hun levensverhalen leest begrijp je ook de kracht van het verhaal/teksten/muziek en waarom dit drama de mensen zo raakt. Want het is een van de beroemdste en meest gespeelde opera’s en was vrijdagavond 16 april dus te zien in Orpheus.

De teksten werden weer keurig simultaan boven het toneel geprojecteerd. Die teksten moet je overigens eens opzoeken, als je die ongeremd uit kunt spreken wordt je volgens mij verbaal de meest kleurrijke romanticus van Apeldoorn.

Het gezelschap, het Oekraïens Staatsopera en Ballet theater komt uit Charkov (sinds 1874) en speelt de opera op de ‘oude’ wijze; mooie decors, prachtige kleding en hoogwaardige zang. Het was jammer dat de namen van de cast niet bekend werden gemaakt, bij navraag kwam ik niet verder dan Violetta: Elena Dee, Alfredo: Oleg ?en Pappa: Vladimir Kozlov. Wat een prachtige stemmen…. Ontroerend mooi, niet voor niets kregen ze een langdurig applaus. Een heerlijke avond en wat ons betreft op naar het volgende operaseizoen.

Ik wil hier ook een compliment maken voor de professionaliteit van de medewerkers van Orpheus, weinigen zullen gemerkt hebben dat er een brandalarm afging in de pauze. Het enige wat te zien was (als je keek) waren medewerkers die ieder naar hun plek schoten, porto’s bij het oor. Toen alles weer in orde bleek gingen de deuren naar de zaal weer open. Heel relaxed en geen hinder voor de bezoekers, mijn complimenten dus.