The Hobbit; The Desolation of Smaug

Na afgelopen jaar deel 1 in de bioscoop te hebben gezien met een paar vrienden, besloten we ook dit jaar gezamenlijk naar de première te gaan van deel twee. Wederom gebeurde dit bij de JT Bioscoop in Apeldoorn. De marathon duurde van half 9 tot kwart over 3 ’s nachts. Deze blog over het tweede deel van de Hobbit is zo objectief mogelijk geschreven.

In dit tweede deel van de Hobbit trilogie gaat het verhaal door waar die gebleven was. Na de hulp van een aantal grote adelaars aan het einde van het vorige deel gaat de reis verder richting de eenzame berg. De twijfels die bestonden bij het gezelschap rondom hoofdpersonage Bilbo Baggins (Martin Freeman) zijn bij de dwergen grotendeels weggenomen. Dat Bilbo hierbij geholpen wordt door De Ring die hij in het vorige deel vond, is voor het gezelschap geheim. Het eerste deel van de film wordt doorspekt door reuzenspinnen, elfen met menselijke zwakheden en een woeste wildwatertocht in grote wijntonnen. Ook de witte Ork Azog de bevuiler is terug, die wel een hele duistere leider dient. Na de tocht met de watertonnen moet het gezelschap een groot meer oversteken met behulp van een mysterieuze man genaamd Bard. Het was dezelfde bloedlijn die de draak Smaug verwonde 60 jaar daarvoor, toen hij de stad Dale en later Erebor vernietigde. Bard waarschuwt de leider van het gezelschap Thorin Eikenschild om Erebor en de draak Smaug met rust te laten.

Dit is echter aan dovenmansoren gericht. Het gezelschap krijgt uiteindelijk de steun van de corrupte machthebber van de Meerstad. Gehuld in een nieuwe uitrusting vertrekken de dwergen naar de plek waar ze de eenzame berg binnen kunnen gaan bij het laatste licht van Durinsdag (nieuwjaarsdag van de dwergen). Nu begint Bilbo’s werk pas echt, hij als inbreker van de groep mag nu zorg dragen voor het vinden van de Arkensteen, een prachtig juweel. Dit juweel heeft Thorin Eikenschild nodig om de dwergenlegers achter zich te verzamelen om de gehate draak Smaug te kunnen doden.

In het laatste deel van de film ontstaat een kat en muis spel tussen Bilbo en de draak Smaug die daadwerkelijk prachtig is gemaakt. Smaug komt kwaadaardig maar eveneens zeer intelligent over, waarbij Bilbo zich steeds beter lijkt te vinden in zijn rol geholpen door de ring. Het einde van de film is wederom een open einde en laat nog genoeg ruimte over voor een laatste deel.

De film is een aanrader voor de liefhebbers van de boeken van Tolkien, de sfeer wordt prachtig weergegeven en de film ziet er ontzettend gelikt uit. Een kritiek punt wat ook al bestond bij deel 1; 300 bladzijden is erg weinig materiaal om 3 films over uit te smeren. Hopelijk kan Peter Jackson in het laatste deel net zoals bij The Lord of the Rings trilogie het beste voor het laatst bewaren. Ik zal er – ondanks de punten van kritiek – weer bijzijn in Apeldoorn.

Eindcijfer: 7,4

+ Prachtige beelden, de sfeer van Midden-Aarde wordt goed overgebracht op de kijker, veel humor en meer uitgediepte personages dan in deel 1.

– Bij tijd en wijle wat langdradig, het verhaal is vrij rechttoe rechtaan, al met al had The Hobbit waarschijnlijk ook met twee films afgekund.