bazbo werd op 17 mei 1965 als Bas Langereis geboren in het majestueuze Apeldoorn, waardoor Apeldoorn gelijk een stuk majestueuzer werd.
Hij publiceerde in de afgelopen jaren drie boeken en leest zijn verhalen voor, ook als lid van ‘Bas, Willem en ik’.
bazbo schrijf je met een kleine letter.
De schrijver bleef even staan en keek om zich heen. Veel bomen waren kaal. Aan zijn voeten lagen bruine bladeren. Slechts op enkele plekken kon je erdoorheen het grijze asfalt van het paadje zien. Het was stil in het park, maar niet doodstil. Ver weg hoorde je een enkele auto, er klonk gekras van eksters
De schrijver liep op straat. Althans, hij zette de ene voet voor de andere. Toen verlegde hij zijn evenwicht van het andere been naar het ene en zette hij de andere voet weer voor de ene. Dit herhaalde hij. En nog eens. Hij moest zijn hoofd er goed bij houden, anders zou het fout gaan,
De schrijver keek naar de coassistent. ‘Fijn dat ik eerst met u in gesprek mag. Ik zal u een paar vragen stellen en een lichamelijk onderzoek doen. Ik maak aantekeningen en die overleg ik straks met mijn supervisor. Daarna wil de neuroloog u zelf even zien.’ ‘Het is goed,’ zei de schrijver. Het was helemaal
De schrijver had het licht zien worden. Het deed hem niets. Toch huilde hij. Lang. Heel lang. Het was nog altijd koud in bed. Hij merkte beweging naast hem. De Vrouw sloeg een arm om hem heen. ‘Volgens mij gaat het nog niet zo goed, hè?’ Hij snikte en dook tegen haar warme lijf. Ze
De schrijver kreeg een huilbui. Het was de zoveelste al vandaag. Gelukkig had niemand het nog gezien. Buiten was het donker geworden en de gordijnen waren dicht. De schrijver zat aan de keukentafel. Hij wilde zijn wangen droog vegen, maar voor een paar tranen was het al te laat. Enkele druppels waren op het tafelblad
Kijk eens, mijn liefste. Dit zijn mijn handen. Mijn oude, trouwe handen. Voelen ze nog zacht aan? Er zitten haartjes op de rug ervan. De meeste op mijn linker ringvinger, zie je dat? Best gek. Mijn nagels zijn kort. Vroeger beet ik ze af. Toen ik wat ouder werd en zelfverzekerder, hield dat op. De
Ik geloofde er geen fuck van. Volgens mij zat die Fien me een beetje lekker te maken en ondertussen in haar vuistje te lachen. Dacht ze nou werkelijk dat ik tot de onnozelaars behoorde? Denk even nuchter na. Meisje van zestien zit op volleybal, vindt de trainer van vijf jaar ouder wel aardig en sleurt
Corien Vaaglust had er zo naar uitgekeken. Het heerlijk avondje was gekomen. Ze kweet zich heel behoorlijk van haar taak, vond ze zelf. Volledig ging ze op in haar rol. De mensen hadden het gezelschap met gejoel en gejuich ontvangen. Zelden was het op een woensdagavond zo druk in het café An Sich. Maar vanavond
Ik had het café De Kalknagel een tijdje links laten liggen. Een vorige keer was me dat een dag of vier gelukt, nu zelfs een hele week. Toch ging ik er vandaag weer heen. Dorst is een grote drijfveer. Het terras voor het café baadde in het nazomeravondzonnetje. Alle stoelen waren er bezet. Zowaar, het
‘Proost,’ zei ik tegen niemand. Ik zat alleen aan de stamtafel van café De Kalknagel. Aan de toog stond het volk dat er altijd stond. Het leek wel meubilair en zo zagen al die koppen eruit ook. Wat zat ik hier te doen? Geen idee wat ik hier zocht. Wat zoekt een mens überhaupt in
Het mooie meisje Adèle is vijftien jaar. Ze zit op de middelbare school en komt uit een middenklassegezin. Net als alle andere meisjes uit haar klas is ze op zoek naar de liefde van haar leven. Als ze een relatie krijgt met de vriendelijke Thomas, blijkt dit toch niet te zijn wat ze ervan verwacht.
Gigant Café is lekker vol op deze zondagmiddag. Wat blijkt? Femme Vanille gaat optreden. Het bandje uit Utrecht is de afgelopen tijd nogal positief in het nieuws geweest. Verwachtingen zijn daarom hooggespannen. Wat brengt Femme Vanille ons helemaal? Een drummer, een plukbassist, een gitarist en een pianist begeleiden zangeres Karindra Perrier. Ik hoor jazz, pop,
‘Hoi Ernst, nee wacht, laat mij even uitpraten. Jij was vorig weekend alleen maar aan het woord: nu ik even, oké? Was jij al hier binnen vanaf het begin? Ja? Ik redde het niet. Heb ik iets gemist aan The Mars Chronicles? Au. Ik heb een stuk van het tweede voorprogramma gezien en gehoord: The
‘Lieve Sjaak, Bedankt voor je heldere uitleg. Ik geloof ook echt niet dat jij zomaar naar bed zou gaan met het eerste het beste barmeisje. Maar ik zal ook eerlijk zijn: ik schrok wel van wat die twee mannen vertelden over dat ze zwanger is. Als het wel zo was, dat jij haar misbruikt hebt,
‘Hoi Ernst, waarom verbaast het mij niet jou hier te ontmoeten?’ ‘Ik ben hier ieder jaar. Alleen vorig jaar heb ik gemist.’ ‘O, hoe lang bestaat dit festival dan al?’ ‘Dit is de vijfde editie van Brainstorm en het is iedere keer in Gigant.’ ‘Wat is er zo leuk aan, dat jij iedere keer erheen
