Andriessen & Averink in ACEC

Op 5 april om 16.00 uur wordt in het ACEC de tentoonstelling van Camiel Andriessen en Wytske Averink geopend door Piet van Wissen.

Ze kennen elkaar al jaren, maar pas onlangs kwamen ze in gesprek over de mogelijkheid samen een tentoonstelling te maken. Wytske was inmiddels afgestudeerd aan de academie en had net een Artist-in-residence periode afgesloten in Schloß Ringenberg in Hamminkeln (D). Het gesprek resulteert in de tentoonstelling Andriessen & Averink.

Camiel Andriessen
Apeldoorn 1974, woont en werkt in Apeldoorn. Zijn opleiding kreeg hij in Enschede bij de AKI (nu ArteZ). Gedurende de opleiding kwam hij er meer en meer achter dat zijn liefde bij, en zijn uitdrukkingsmogelijkheden in de houtsnede ligt. Het weerbarstige van het werken in hout, het fysieke aspect daarvan, spreekt hem daarbij het meest aan. Camiel streeft ernaar een verbinding van surrealistische- en abstracte elementen in zijn houtsneden te realiseren. De laatste tijd is de figuratie duidelijker aanwezig.

Een flink aantal tentoonstellingen o.a. in musea in Nederland, Duitsland, Denemarken, Luxemburg en België staan inmiddels op zijn naam. Zijn werk werd onderscheiden met de Kwak, van Daalen en Ronday Prijs (2e), Basisstipendium BKVB en een Eervolle vermelding Nederlandse Grafiekprijs. De laatste tentoonstelling was in november 2013/januari 2014 in het XYLON Museum in Schwetzingen (D).

Gepland staat een tentoonstelling – samen met Jasper van der Graaf en Thomas Wildner – in de Synagoge in Kampen, november/december 2014. Deze tentoonstelling gaat daarna door naar het Kunsthaus te Bocholt (D), januari/februari 2015.

In het ACEC toont hij recente houtsneden vnl. uit 2013 en 2014

Wytske Averink
Apeldoorn 1987, woont en werkt in Apeldoorn.Zij kreeg haar opleiding bij ArteZ in Zwolle. Zij maakt: videokunst en fotografeert. In 2013 werd haar werk onderscheiden met een stipendium. Het stipendium bestond uit een werkperiode van 6 maanden in Schloß Ringenberg in Hamminkeln (D). Een tentoonstelling ter afsluiting van deze periode, vond eveneens plaats in Schloß Ringenberg.

Wytske is gefascineerd door beweging, lichamelijkheid en de (dis)balans tussen figuratie en abstractie. Mensfiguren blijven herhaaldelijk terugkomen in haar werk. Zij maakt videokunst waarin, ondanks de pure digitaliteit, het werk van sculpturale waarde blijft. “Door het bedekken en veranderen van het lichaam kom ik tot een sculpturale vorm, waarbij de betekenis ook steeds aan verandering onderhevig is. Als het menselijk lichaam wordt ingepakt met grote polyether schuimvormen ontstaat een bewegend sculptuur, waarbij het zoeken naar balans en evenwicht centraal staat. De danser levert een grote inspanning om een minimale beweging zichtbaar te maken en neemt daarbij onnatuurlijke houdingen aan. Dit zoeken is op film vastgelegd.”

Tijdens deze expositie zal een combinatie van haar afstudeerwerk (2012) en werk dat gemaakt is tijdens haar verblijf in Schloss Ringenberg (2013), te zien zijn.

Raakvlakken
Op het eerste gezicht lijkt het werk van beide kunstenaars niets met elkaar te maken te hebben. Maar, als je goed kijkt kom je tot de verrassende ontdekking dat er wel degelijk raakvlakken zijn zoals: het zoeken naar balans/disbalans en het vervreemdende, surreële aspect in beider werk. Camiel verwerkt deze thema’s middels een (oer)oude techniek: de houtsnede. Wytske gebruikt de moderne technieken als: film en video.Het belooft een spannende ontmoeting tussen het werk van deze kunstenaars.