Björn van der Doelen in muziekcafé Gigant

Het is zondagmiddag; 21 juni 2015: de zomer is begonnen en buiten regent het pijpenstelen. Vreselijk! Waar blijft toch de zon: “The sun in my life; she is gone”. Waar blijft toch die zon…..Maar gelukkig: er is nog altijd muziekcafé Gigant: Björn van der Doelen treedt op. Een bijzonder optreden: Oud professioneel voetballer bij PSV; nu singer songwriter. Iemand in het publiek hoor ik zeggen: “als alle oud-voetballers zo konden zingen……

Ik heb geen flauw idee waarom Brabant zoveel fantastische zangers heeft voortgebracht, naast Gerard van Maasakkers, Alex Roeka en André van den Boogaart. Voor mij allemaal zangers met een boodschap.  Keer op keer treft mij vooral de emotie die zo verweven is met de liedjes van deze zangers. Neem nu het liedje: De liefde wordt overschat: Ik heb laatst zitten denken, terwijl ik in munne zetel zat, over het fenomeen de ware liefde en ik denk dat de liefde zwaar wordt overschat. Nou zo’n tekst kom ik niet vaak tegen.

Goed en duidelijk verstaanbaar neemt Björn met zijn twee begeleiders de tijd; het lijkt er zelfs op dat je van al dat gitaarspelen bijna moe zou worden! Björn doet het kalm aan en je krijgt dan als publiek ook de tijd om te genieten van de muziek.

Het trof me heel erg dat Björn een liedje van Gerard van Maasakkers zong: As ge ooit nog ’s terugkomt, As ge ooit, ’n hart van spijt, As ge ooit terug bij mij komt, Moette weten, mij raokte nie meer kwijt. Buiten is het koud en nat; maar binnen gloeit mijn hart. ( dat rijmt ook nog!). Het is muziek voor bij het kampvuur; een sirene stilte doorbroken door de warme, rauwe stem van Björn.

Een stem die dwingt om te luisteren omdat je nieuwsgierig bent naar de volgende tekst van het liedje Vriend: “Ik ben een vriend verloren, gelukkig nie aan een veuls te vroege dood; maar aan die tijd die soms vriendschap doet vervagen; want tijd heeft lak aan waar een mens in gelooft”. Mooi geschreven; en mooi gebracht: zacht gitaarspel, en dan die indringende stem, die stem met die brabantse tongval. De tekst is voor deze stem gemaakt en ook nog eens met een verhaal.

Het leukste liedje is tot het laatst bewaard: Bruce Springsteen: “Och was ik maar Bruce Springsteen, ik wou dat ik zo zingen en schrijven kon, dan schreef ik iedere dag een liedje voor mijn liefje; ach man dan schreef ik wat ik kon”. Met kracht worden de woorden en de gitaarklanken de zaal in geslingerd. En dan is het jammer genoeg het einde; maar….er wordt geroepen om nog een liedje; en dat komt er. Het was een ingetogen, gevoelige middag. Bij het kopen van de CD “Caballero zonder Filter” krijgt Björn het mooiste compliment van een luisteraar: “Ik heb genoten……!!” en ik kan alleen maar die uitspraak onderschrijven.

Setlist: Moeder, vader, m’n lief, austin, fantine, de liefde overschat, als ge ooit, 7 zonden, vriend och, was ik maar Bruce Springsteen.