Galerie H10a toont karakter

Na de artistieke biezen te hebben gepakt aan de Hoofdstraat en de Christiaan Geurtsweg is galerie H10a momenteel bezig aan z’n laatste kunstje aan de Vosselmanstraat, recht tegenover CODA Museum. Een toplocatie voor een kunstenaarscollectief dat gebruik moet maken van leegstandsbeheer om zich te kunnen manifesteren. Hoe is de stemming? Is er nog energie om opnieuw de handen uit de mouwen te steken? Met opnieuw hetzelfde risico: inpakken en wegwezen. Spreekbuis (en aarts-optimist) Roel Ottow houdt de moed erin.

Wat dacht je, toen je hoorde dat H10a per 1 januari moet vertrekken?
,,Wat jammer! Wat nu? We zitten hier pas een jaar. Dat is wel heel erg snel.’’

Jullie knappen de boel mooi op en de bewoonde staat trekt potentiële huurders aan. Een vicieuze cirkel toch?
,,Dat is niet helemaal waar. De markt trekt aan en dat merk je vooral in het centrum van de stad. De hele buurt is nu in beweging en overal hebben veranderingen plaats. Maar het is zeker zo dat het er hier aantrekkelijk uitziet. Dat kan ik niet ontkennen.’’

Jullie hebben als collectief te kennen door te willen gaan. Maar zo’n mooi pand krijg je toch nooit meer. Alles is minder straks.
,,Zo staan wij er niet in. Beter ergens anders open dan een half jaar dicht. We kennen de risico’s. Maar we hebben niet zoveel keus en zeker niet veel in de melk te brokkelen. We staan er positief tegenover: doorgaan dus. Maar dat we hier nu op een toplocatie zitten, is helemaal waar. Een superplek. ’’

Zie je je al zitten in Zevenhuizen, Osseveld of Zuidbroek?
,,De Christiaan Geurtsweg bleek ook niet een ideale plek. Toch is het fijn dat we daar een tijd hebben gezeten. We hebben er veel geleerd. Daar is het collectief geboren. Het werd ook te veel voor drie mensen om de kar trekken.’’

Wordt het je niet teveel om opnieuw te beginnen? Als je het pand mooi maakt, ben je het zo weer kwijt. Jouw collega’s Jack Liemburg, Emiel Bruggeman en Frans Polman weten daar alles van.
,,Daar zit een kern van waarheid in. Maar we kiezen nu eenmaal voor kwaliteit. Dan praat ik niet alleen over de kwaliteit van de exposities maar ook over het beheer van het pand en de presentatie. Als we ergens voor gaan, doen we het goed. Zo was het en dat zullen we blijven doen.’’

Waar wil je beslist niet heen?
,,Daar kan ik geen antwoord op geven, want ik beslis niet alleen. Dat doen we samen. Momenteel zijn er alleen nog maar vragen. Waar kunnen we terecht? Welke mogelijkheden zijn er daar? We zullen als groep beslissen. Ik ben blij dat de keuze niet bij mij alleen ligt.’’

Stel dat die keuze wel bij jou alleen lag?
,,Dat weiger ik. Ik kan het niet alleen.’’

Maar jij hebt toch ook jouw voorkeuren?
,,Uiteraard. In de Nieuwstraat staat al tijden een pand leeg waar de bestemming van supermarkt op zit. Die is er nooit gekomen. Niet dat er enige sprake van is dat wij dat pand zouden kunnen betrekken, maar de locatie is goed.’’

Opnieuw de boel opknappen. Dat kost toch vreselijk veel energie?
,,Ja. Maar we hebben er altijd heel veel energie voor teruggekregen. Aan de Vosselmanstraat ging het om een heel groot project. De aanwezigheid van vrouwen in het collectief en onder de vrijwilligers is ook zoiets moois. Zij letten op heel andere dingen dan ik bijvoorbeeld doe. Wat mij betreft gaan we er straks met dezelfde energie weer tegenaan. Ik ga door zolang het mij gegeven is.’’