Los Zand: Marisabel Meyer

Er gaat wat gebeuren in Apeldoorn; op zondag 27 oktober presenteren 9 Apeldoornse schrijfsters en schrijvers hun verzamelde verhalen in de bundel Los Zand, verluchtigd met foto’s van Job Kok en tekeningen van Sonja Bruil. De presentatie vindt plaats om 16.00 uur in Heerlijk Lokaal.. De bijeenkomst is gratis en voor niets; het boekje is te koop tegen een vriendenprijs. De komende weken stellen de schrijfsters en schrijvers zich voor via Apeldoorn Direct. Dit keer: Marisabel Meyer.

De combinatie van het sterrenbeeld Ram en een echt herfstkind geeft soms wat verwarring. Maar als je op het zuidelijk halfrond geboren bent, is deze ogenschijnlijke tegenstelling eigenlijk héél logisch. Marisabel loopt regelmatig tegen het vooroordeel aan dat zij met haar Latijns-Amerikaanse wortels, heftig gepassioneerd, trots en warmbloedig zou zijn. Volgens Marisabel kloppen alle vooroordelen! Alleen de mate van deze kwalificaties is minder extreem dan vaak verondersteld. Vaak komen deze vooroordelen pas opborrelen nadat bekend is geworden dat in Latijns Amerika haar roots liggen.

Als wereldburger voelt zij zich al jaren thuis in Apeldoorn. Op het moment dat de beslissing genomen moest worden wáár hun volgende woonplaats zou zijn en hun twee oudste kinderen binnen afzienbare tijd véél te jong naar een universiteit zouden gaan, heeft zij, heel praktisch, een passer genomen en cirkels van 1 uur reizen met het OV vanaf diverse universiteitssteden getrokken. En zie daar! Apeldoorn lag op de kruising van de cirkels om vier steden. Enkele jaren later heeft de jongste voor Groningen gekozen.

Marisabel is getrouwd, moeder van drie twintigers, steunmoeder voor kinderen en jongeren, jongerencoach, filmdraaier en radiotechnicus (en opleider radiotechniek) bij RTV-Apeldoorn. Marisabel is meestal de persoon die per ongeluk de verkeerde vraag stelt en mensen daardoor aan het denken zet. Als persoon heeft zij een passie voor verhalen; verteld in beelden (in films), verteld in woorden (in boeken), in kleuren (in schilderijen) en in klanken zoals in muziek. Zij vraagt zich wel eens af waarom er maar 24 uur in één etmaal zitten!

Marisabel: ,,Laat iedereen genieten van de verhalen en geef ze door!”