Mark Lotterman in het Gigantcafé

Nieuwsgierig geworden door de vooraankondiging van het optreden van Mark Lotterman op de site van de Gigant, heb ik zondagmiddag 3 maart een bezoekje gebracht aan het Gigantcafé. In die vooraankondiging werd gesproken over zijn liedjes die bekend staan om zijn rauwheid, variatie in stijlen, verhalende melancholische teksten en komische intermezzo’s. Gezien enige melancholie mij niet vreemd is en ik rauwe stemmen heerlijk vind, was ik benieuwd.

Om 16.15 uur begon de 27-jarige singer-songwriter uit Rotterdam samen met één van zijn 6 bandleden aan zijn optreden. Mark speelde een semi-accoustisch gitaar en Sasha Ivantic begeleidde hem op elektrisch gitaar. Tijdens het eerste nummer moest nog even de juiste afstemming van het geluid gevonden worden, maar dat leek Mark niet erg te vinden. Beiden stonden ontspannen te spelen en reageerden op de momenten die zich aandienden. Zo hadden ze geen vooraf opgestelde setlist en moest Sasha af en toe afwachten welk nummer werd ingezet door Mark. Voor mij als toeschouwer leuk om die interacties te zien. Ook werd soms nog even afgestemd in welk accoord ze zouden beginnen en liet Mark tussen de nummers door, zien dat hij ook over een dosis humor beschikte. Een prettige, nonchalante en improviserende manier van optreden met daarbij de opmerking van Mark; “we zijn niet zo professioneel maar dat is jullie ook niet op de aankondigingsposter beloofd.”

Professioneel was zijn optreden zeker wel. De mannen lieten zien dat zij het optreden zelf ook beleefden en er van genoten. Marks liedjes hebben verhalende teksten doordrenkt met een bepaalde triestheid over de liefde, verlangens en verlies. Maar ook humoristische zwartgallige teksten horen bij zijn repertoire. Geen nummers waar je nu echt super vrolijk van wordt maar waarbij je wel moet glimlachen om de teksten. In combinatie met zijn fijne zware rauwe stem en begeleiding van de soms ‘jankende’ gitaren in een meestal rustig tempo, hele prettige muziek voor een grauwe en mistroostige zondag. Naast nummers van zijn laatste CD met de naam “Funny” kregen we nummers te horen van zijn eerste twee cd’s (Better Things to Do en Pain & Entertainment). Ook een aantal covers, waarvan ik de oorspronkelijke band niet kan noemen, kwamen voorbij. Helaas, na een uur gaf Mark aan dat ze door de “vrolijke” liedjes heen waren. Ook namens de rest van de band, bedankte hij ons voor onze aanwezigheid. Aan het applaus te horen vond ook het ruim aanwezige publiek het een geslaagde middag.

Voor de mensen die Mark Lotterman niet kennen en wel nieuwsgierig zijn geworden; luister en oordeel zelf. Hopelijk geeft het samen met de mooie foto’s van Rob Feber een sfeerimpressie van fijne zondagmiddag.

http://marklotterman.nl/