Snowapple: Disney op moederdag

Ik heb ‘ingetekend’ op de lijst van Apeldoorn Direct om foto’s te maken van het optreden van Snowapple in het muziekcafé van de Gigant. Het houdt me van de straat en mijn muziekkennis wordt een beetje op peil gehouden omdat de bands die ik goed vind al jaren dood zijn of slechts nog op vinyl te verkrijgen zijn. Het is weliswaar moederdag, maar mijn moeder vindt mij niet meer lief en zit dus niet meer op mij te wachten. Het kan verkeren.
Blogger op de lijst is Bas Langereis, bazbo voor intimi. Maar Bas komt niet. En dat is jammer, want de basis van de band bestaat uit drie frisse jongedames. En wie Bas een beetje kent, weet dat Bas heerlijk kan schrijven over frisse jongedames. Ik kan dat niet. Maar Bas is dan weer wat minder met foto’s. Ieder zijn ding.

Stiefkind Dani en vriendin Corinne zijn mee; voor een portie bitterballen en een dönermenuutje na afloop zijn ze immer bereid mij gezelschap te houden.
De dames van Snowapple beginnen heel zachtjes te zingen. Ze hebben een paar kerels meegenomen. Een drummer, een keyboardspeler en een cellist. Volgens één van de dames bespeelt laatstgenoemde de contrabas, maar ik zie toch echt een cello.
Folk. Je reinste folk hoor ik. Ze zien er ook folk uit. De samenzang is perfect. Driestemmig, maar wel een beetje iel. Een dame naast mij zegt: “Ik vind het Disney… doe je ogen dicht en je ziet Bambi dartelend over de weiden voor je.”
“Verrek!” denk ik. “Ze heeft gelijk.”
Een van de dames speelt viool. Ze is heel mooi slank. Af en toe bespeelt ze de accordeon. Haar buurvrouw heeft een mandoline en speelt bij tijd en wijle een paar nootjes op een klokkenspel. Het meisje met de bandana beroert de snaren van een akoestische gitaar. Ik vind haar een hippie.

Het is me allemaal iets te zoet. Maar zingen kunnen ze. Ik hoor een heel mooie en zuivere sopraan. De zaal is stil. Op de grond zit een vijftiger te genieten. Hij heeft blote voeten. Het ultieme hippiegevoel.
Een van de laatste liedjes is een Frans walsje. Het liedje blijft een flinke tijd hangen en verdringt de dartelende Bambi.
En dat is dan wel weer knap.