Sunday Sun straalt op zondag

Het is donker in het muziekcafé van de Gigant op zondagmiddag. Buiten ook. De eerste herfststorm van het jaar is nog maar net gaan liggen. Vier kerels zijn druk bezig om hun instrumenten in te pluggen op een paar vierkante meter.
Sunday Sun. Ik had er nog nooit van gehoord, maar de recensies liegen er niet om. ‘Zonnetjes van de Nederlandse pop’ worden ze her en der genoemd.
“Dit is een soundcheck”, zegt één van de zangers. Maar het knalt al direct. Ik hoor een prachtige a capella. Loepzuiver en vierstemmig. Ik hoor The Beatles. ‘Crowded House’ hoor ik iemand in het publiek zeggen. “U mag applaudisseren hoor!” grapt de andere zanger/gitarist. Intussen sta ik me te verlekkeren aan de Rickenbacker en Gretsch gitaren. De tijd van goedkope instrumenten bij jonge bands is duidelijk voorbij.
De band opent met het nummer ‘Sunday Sun’. Ik hoor wéér The Beatles. Wát een prachtige samenzang. Hoeveel beter kun je nog worden als je nog zo jong bent? De muziek van deze mannen is niet voor een jong publiek besef ik me. Een jongedame naast me zegt kortaf: “ik vind het een beetje saai.”
Smaken verschillen, maar hier speelt een bandje dat de aanwezigen stil krijgt. Mannen van vijftig jaar en ouder die met hun ogen dicht zitten te genieten en een stukjesschrijver voor Apeldoorn Direct die zo geboeid is en daardoor vergeet aantekeningen te maken. Het nummer ‘Sing’: je reinste Crosby, Stills, Nash and Young. Ik wil óók in zo’n band spelen. Desnoods met zo’n shaker of een tamboerijn.  De enige cover die ze spelen ‘Handle with care’ (van The Traveling Wilburys), is het moment voor interactie met het publiek. De vijftigers in het publiek weten natuurlijk alle namen van de bezetting van The Traveling Wilburys ten tijde van het eerste album op te lepelen. Eén wijsneus weet zelfs de naam van de drummer.
En ook ‘Handle witch care’ wordt tegen het perfecte aan gespeeld.
U was er niet bij? Ik zeg: “heel jammer”, maar bestel dan in ieder geval de EP boxset op www.sundaysunmusic.com/ep.html.
Gewoon doen!