Het verjaardagsfeestje van Kenny B in Gigant

Op zaterdagavond 1 november stond Kenny B voor een bijna uitverkochte zaal in Gigant. In het voorprogramma stond Gerson Main. Laat ik het voorprogramma bespreken door me af te vragen waarom iemand in een bloedhete zaal een witte bontmuts draagt!?

Na een korte pauze kwam Kenny B zijn naam waarmaken, want laten we eerlijk zijn, sfeer maken kan hij als een van de beste. Het register werd volledig opgetrokken. De zaal losmaken met zijn reggae nummers en de zaal weer rustig krijgen met prachtige nummers zoals: Als je gaat, waarbij hij slechts werd begeleid door ’n gitaar.

Zijn (kinder)fans gelukkig krijgen door ze op het podium te vragen en samen met hen te gaan zingen. Die adoratie en die glimlach als ze weer het podium afgaan, hoe gelukkig kun je iemand maken. En dat gewoon op zijn verjaardag (1 november 1961, ja, ja), optreden en als beloning een ‘Lang zal hij leven’ toegezongen krijgen door de hele zaal.

Er was ook ruimte voor solo’s van zijn back-up vocals, de dames konden overigens een aardige strot zingen, om het zo maar even plastisch te zeggen. Dan weer de toetsenman die even een drumsolo kwam geven, iedereen kreeg de ruimte. Een jamsessie op een verjaardagsfeestje. O ja, en had ik al gezegd dat de drummer op Stevie Wonder leek?

Dan weer tussen het publiek gaan staan zingen en hup het podium weer opspringen. Energie! Kortom, zoveel beweging als er in de muziek zat, was er ook in Kenny B.

Wat mij overigens opviel was dat het publiek een enorme bandbreedte in leeftijd had. Jonge kinderen met hun ouders tot aan leeftijden waarop men grootouder zou kunnen zijn. En niemand die stil kon blijven staan. De handen omhoog en de heupen in beweging. Het optreden van Kenny B was in één woord samengevat: Feest!