Wim Streep ziet stad als kleurrijk geheel

Kunstenaars kennen vaak een geïsoleerd bestaan. Wim Streep zoekt zijn collega’s bij tijd en wijle graag op. Zo was de opening van de zomerexpositie ‘Apeldoorn en het Groen’ in ACEC voor hem een waardevolle afwisseling. ,,Het is goed zo nu en dan collega’s te ontmoeten. Zeker tijdens een groepsexpositie als deze. Het werkt verfrissend.”

Wim mag dan in de binnenstad van Apeldoorn (Stationsstraat) een atelier hebben, zijn blik is het meest gericht op zijn geboortegrond: Amsterdam. In het seizoen geeft hij iedere zondag acte de presence op de kunstenaarsmarkt van het Rembrandtplein. ,,Rijk word je daar niet van. Ik reken zo’n beetje op anderhalf schilderij per maand. Maar dit seizoen is het toch wat minder. Er zijn veel kijkers die met bussen worden aangevoerd onder aanvoering van een gids. Die maakt tempo en degenen die de vlag volgen hebben nauwelijks tijd om te kijken. Kleine werkjes doen het wel aardig goed. Net genoeg om uit de kosten te komen. Je laat zo zien dat je er bent. Ik hou er soms opdrachten aan over, dat weer wel.”

Centraal Beheer

Als twintiger verruilde de jonge Streep, die was opgegroeid in de schaduw van het Mercatorplein (stadsdeel West), Mokum voor Apeldoorn. Centraal Beheer (CB) streek op de Veluwe neer en kon jonge ict’ers gebruiken. ,,Het was pionieren in die tijd. En overwerken. Weken van 60 uur waren heel normaal. Goed betaald, dat zeker. Ik heb dat 4 jaar gedaan. Daarna werd het rustiger en kon ik beginnen de avondopleiding aan de Kunstacademie in Arnhem. Ik wilde mij verder ontwikkelen. Beeldende Vorming, video, fotografie, design, schilderen.”

Tussen de bedrijven door raakte Wim betrokken bij een commissie die zich binnen Centraal Beheer bezighield met het organiseren van exposities. ,,Teun Renes, die ik daar heb leren kennen had een aanvang met die tentoonstellingen meemaakt. Op een gegeven ogenblik vond men het van hogerhand tijd voor wat verandering. Ik studeerde in die tijd af aan de kunstacademie en het leek me wel aardig om eindexamenkandidaten van Nederlandse academies een podium te bieden. Dat idee viel in goede aarde.”

Net als zijn collega Renes met zijn meer dan 90 jaren de nestor van het Apeldoornse schildersgilde – is Wim Streep een trouw lid van de Stichting Ateliers Apeldoorn. ,,Bijeenkomsten en exposities zijn goede gelegenheden om elkaar weer eens te spreken en van gedachten te wisselen.”

Gezin

Hij heeft nooit zijn kunst kunnen en willen leven. ,,Ik had een gezin te onderhouden en het is weinigen gegeven om je brood met kunst te verdienen. Een zeer onzeker bestaan waarvoor ik bewust niet heb gekozen. Maar ik heb ook een ontslaggolf bij Centraal Beheer meegemaakt. Zekerheden bestaan niet in dit leven. Maar ik heb me altijd redelijk kunnen redden.”

Wim Streep is al een keer eerder uitgenodigd voor een zomerexpositie in ACEC. Toen was het thema ‘Apeldoorn’ geeft zich bloot. Een ook toen nam Streep dat letterlijk. Zijn naakten zijn nog altijd spraakmakend en niets verhullend. Zijn werk dat nu exposeert is daarmee vergeleken braaf. Hij laat een kleurrijke visie zien op de stad (Amsterdam). Maar ook heeft hij aandacht voor kunst in de openbare ruimte van Apeldoorn. Daarmee refereert de kunstenaar aan de nieuwe taken van ACEC. ,,Hoe kijken kunstenaars aan tegen hun omgeving, de stad het landschap in combinatie met het groene karakter van Apeldoorn? Hoe komt dat tot uitdrukking in het werk”, vraagt ACEC-directeur Gerrit Steenbergen zich af.

Vijftien Apeldoornse kunstenaars geven met foto’s, schilderijen, beelden en een installatie hun eigen antwoord op deze vragen. Apeldoorn en Groen is tot en met 18 augustus in ACEC te zien. Openingstijden: woensdag tot en met zondag van 13 tot 17 uur. De toegang is gratis.