Anderhalve-meter Apeldoorn: Den Olifant gooit het roer om

In onze serie ‘Anderhalve-meter Apeldoorn’ gaat Apeldoorn Direct, op gepaste afstand, op bezoek bij ondernemers die vol goede moed de toekomst tegemoet gaan. In deze eerste editie ontdekken we hoe Frits Groeneveld, eigenaar van de normaal stampvolle Den Olifant, net op tijd uit Nieuw-Zeeland terugkeerde om vervolgens direct zijn hele zaak om te gooien. 

Een beetje gekkigheid

In de anders afgeladen 54 vierkante meter in Den Olifant stonden deze 26ste april maar een handjevol mensen- onder hen uitbater Frits Groeneveld,  wijnsommelier Igor Tiemens en biersommelier Kim Lentjes. Van achter de toog sprak het drietal een zeventigtal mensen toe die meekeken via Facebook Live voor een speciale editie van het originele Den Olifant-evenement Beer versus Wine. ,,Vier jaar geleden zaten we hier op het terras”, vertelt Frits het publiek thuis, zichtbaar ongemakkelijk in zijn nieuwe rol als presentator. ,,Igor en Kim konden er niet uit komen of wijn of bier beter bij eten past. Zo is Beer versus Wine begonnen.” Ondertussen zijn ze kwijt hoe vaak het evenement heeft plaatsgevonden en of bier of wijn aan de leiding gaat in deze culinaire competitie, maar één ding is zeker: zelfs de coronacrisis houdt het team van Den Olifant niet tegen.

Beer versus Wine was nog maar een voorproefje, de aftrap van bijzondere feestdagen voor Frits Groeneveld: ,,De kroeg is misschien leeg, maar mijn inbox zit vol.” Hij scrollt door zijn telefoon en turft bestellingen op een verfrommeld papiertje. Vanaf moment één is het team van Den Olifant omgeschakeld en zijn ondertussen een ambitieuze operatie als bezorgrestaurant begonnen. ,,Kijk: 8 BBQ-planken, 5 keer vega, 20 grote Olifantplanken en 10 kleintjes, 24 keer nacho’s, 5 stoof, 9 spareribs en 4 keer kaasfondue. En dan nog 1 cocktail- en één Gin Tonic-pakket, 8 shotjes, 5 oranjebitters, 10 tompoucen en een flesje rood”, telt Frits. 

,,Laatst had ik 4 man door Apeldoorn rijden om het allemaal te bezorgen”, vertelt Frits. ,,Niets in mijn zaak is hier op berekend, maar we doen het gewoon.” De bar staat ondertussen elke dag vol met de lekkerste producten, die in alle uithoeken van Apeldoorn gretig aftrek vinden. Waarom mensen zoveel behoefte hebben aan iets positiefs snapt Frits goed: ,,Niemand wil hele weken thuiszitten, maar ze willen wel ondernemers helpen, een beetje afleiding en soms ook gewoon nog een beetje gekkigheid.”

Die gekkigheid gaat voor Frits verder dan een paar schunnige grappen als pauze-entertainment tijdens Beer versus Wine.

Ironman

Toen de coronacrisis de wereld pas net in zijn greep nam zat Frits zelf nog in Nieuw-Zeeland, om de Ironman Triatlon te voltooien; 4 kilometer zwemmen, 180 kilometers fietsen en een marathon lopen. ,,Ik zou daarna nog een maand door Nieuw-Zeeland reizen. Uiteindelijk kwam ik na zo’n 10 dagen net op tijd het land uit, voordat ze het daar volledig op slot gooiden.” Hoewel het finishen van een Ironman en het runnen van een kroeg op eerste oogopslag vrijwel niets met elkaar te maken hebben, vinden we in de overlap een belangrijke hint hoe Frits de omslag zo makkelijk maakte toen hij in Nederland terugkwam. Frits zwom, fietste en liep de Iron Man uit in een indrukwekkende tijd van 13 uur en 25 minuten, maar hij had in de maanden ervoor amper getraind.

,,Ja, het was wel mijn bedoeling om te trainen”, vertelt Frits. ,,En dat ging de eerste paar maanden ook goed. Ik was 6 á 7 dagen in de week aan het sporten. Soms meerdere keren per dag.” Net als wanneer Frits een grap vertelt wacht het publiek op de twist. ,,En toen kwam wintersport. Daarna schoot het trainen er een beetje bij in.” De maanden die volgden werden niet meer bepaald door het plannen van dagelijkse voeding, trainingen en goed slapen, maar door werk. En werk in de kroeg kent een hoge gezelligheidsfactor. En de datum van de Ironman bleef maar dichterbij kruipen. ,,Ik vond het retespannend om in m’n eentje zoiets te gaan doen en ik was niet de enige. Mijn zus belde me ineens huilend op, helemaal in paniek, ‘je mag niet gaan, Frits’, zei ze. Ze had net een documentaire over de Ironman gekeken en gezien hoe zwaar het was.”

Frits kwam, zag en overwon. ,,Ik dacht alleen maar de hele tijd: ‘Een olifant eet je ook niet in één keer, maar in kleine hapjes.’ Eerst was het zwemmen een hapje, toen 10 kilometer, toen een kilometer. Uiteindelijk was elke bocht die ik omging een hap. Elke stap.” Zo pakte Frits ook zijn nieuwe rol als etensbezorger aan. Ironisch genoeg maakte hij van deze uitdaging voor Den Olifant een mug. Hij zag niet de berg, maar de volgende stap. Eerst ging hij zijn befaamde Olifantenplanken en nacho’s bezorgen. Toen daghappen (waaronder zijn ondertussen befaamde spareribs) en vervolgens cocktail- en Gin Tonic-pakketten. Het waren kleine stapjes die uiteindelijk ook Beer versus Wine mogelijk maakte; een event met viergangenmenu, 4 soorten speciaalbier en 4 wijnen. Een flinke logistieke uitdaging, maar Frits had ondertussen genoeg gehapt om het aan te kunnen.

Het roer om

De snelheid zit er ondertussen zo in, dat Frits besloten heeft het roer volledig om te gooien. ,,Ja, voor nu dan.” Zolang de coronacrisis voortsleept doopt Frits zijn Olifant om tot Spareribbar & Bezorgerij Den Olifant. ,,Er gaan een hoop dingen veranderen, dus waarom niet zelf het plezier erin houden en dit soort stappen maken.” Want zelfs als de intelligente lockdown van Rutte eraf gaat, kan het bij Den Olifant nog lang duren voor de kroeg weer vol zit. ,,Een anderhalve-meter samenleving is in Den Olifant mooi lastig. Als ik in mijn zaak achter de bar sta kan iemand op anderhalve-meter afstand nog net plat tegen de muur gaan staan”, lacht Frits. Dus moeten we het anders aanpakken.”

‘Anders’ betekent in dit geval dat Den Olifant voor de voorspelbare toekomst zijn bestaan vervolgt als bezorgrestaurant, maar ook daarin wil Frits blijven verrassen. ,,Bij mij kan ook nooit eens iets normaal”, zegt Frits. ,,Bestel je een cocktailpakket, dan krijg je het glas er gratis bij. In het begin kregen mensen onze Olifantenplanken op dezelfde houten planken als in de kroeg, maar dat werd na een week een beetje te gek. Toch, de insteek die ik in de kroeg ook heb, dat wil ik nu gewoon doorzetten. Ik heb teveel ideeën om stil te zitten.” 

,,Het is niet zo dat ik niet op de bank kan hangen”, vervolgt Frits. ,,Ik kan zo een hele serie wegkijken. Maar ik zie er geen reden toe. De wereld om ons heen verandert, maar wij niet. Als ik jou in de kroeg kan laten genieten van een prachtige wijn, of zo’n Olifantenplank, dan moet dat op afstand ook kunnen. Het moet allemaal even anders, maar niks doen vind ik geen alternatief.”

,,En mensen vragen soms of ik het niet spannend vind; nee, eigenlijk niet. Want mensen staan open voor nieuwe ideeën, voor verandering. Iedereen is op zoek naar mensen die het bijltje er niet bij neergooien, maar blijven hakken. En als het allemaal verkeerd uitpakt, dan heb ik in ieder geval alles gegeven.”

Blijven genieten

Met Spareribbar & Bezorgerij Den Olifant heeft Frits meer te pakken dan een een mogelijke succesformule, waarmee hij de populariteit van zijn kroeg hoog kan houden. Het is het idee dat de wereld niet vast staat en wij; de ondernemers, de vooruitstrevende geesten, de waaghalzen evenmin. Wat de anderhalve-meter samenleving voor Frits gaat betekenen wordt niet gedicteerd door alles wat hij niet meer kan, maar hoe hij dat wat hij altijd al deed, genieten tot kunst verheven, op een andere manier even goed kan doen. ,,En vooral niet vergeten om te genieten van wat je hebt.”