Minder frustratie bij ouder en kind dankzij cursus Babygebarentaal

Donderdag 4 februari 2021

Door Carla van Vliet

Waar zouden wij mensen zijn zonder taal? Het is ons communicatiemiddel. We maken contact met elkaar door middel van gesproken taal en/of geschreven taal. En vooral sinds de persconferenties over corona zien we dat ook gebarentaal van groot belang is. Zou jij dat ook wel eens willen leren? Dat kan bij Het Gebarenhuis. We gingen in gesprek met Jorien Smit en Steffie Hendriks, de 2 razend enthousiaste eigenaressen van Het Gebarenhuis.

Vertel eens, wie zijn jullie zelf?

Jorien: “Met mijn voorliefde voor taal en communicatie ben ik in 2010 afgestudeerd als Tolk Nederlandse Gebarentaal. Ik ben ook Doofblindentolk. En ik heb gewerkt als woonbegeleidster bij een centrum voor doofblinden. Tijdens mijn studie leerden Steffie en ik elkaar kennen.”

Steffie: “Ja, ik heb dezelfde opleiding gedaan als Jorien. Ik ben ook als tolk Nederlandse Gebarentaal en Doofblindentolk afgestudeerd. Ik tolk voor mensen van alle leeftijden, van kinderen tot ouderen. Dat maakt het werk veelzijdig en afwisselend.”

Wat is en doet Het Gebarenhuis?

Steffie: “Vanaf 2014 besloten we te gaan samenwerken. We gaven workshops over gebarentaal en doofheid. Deze workshops gaven we op Hogescholen, lagere scholen en middelbare scholen.  Maar ook op aanvraag bij zorginstellingen. Overal waar we meer bekendheid kunnen geven over doofheid en gebarentaal eigenlijk.”

Jorien: “We stonden bekend onder de naam Handwerk. Maar vorig voorjaar tijdens de eerste lockdown, toen we veel thuiszaten, wilden we iets nieuws ontwikkelen en toen hebben we Het Gebarenhuis opgericht. De bestaande workshops namen we uiteraard mee en we hebben er de cursus Babygebaren en de basiscursus Gebarentaal aan toegevoegd.”

Steffie: “We geven bijvoorbeeld regelmatig bij de HAN (Hogeschool voor Arnhem en Nijmegen) workshops aan docenten in opleiding. Het  is een les in de minor Educational Needs met het oog op passend onderwijs. We praten dan ook over wat je kunt doen met een dove leerling in je klas. Hoe ga je er mee om?

Jorien: “Naar de scholen en bij een aantal van onze online workshops is ook onze ervaringsdeskundige Arash Ghafari aanwezig. Hij is zelf doof en is een waardevolle ondersteuning  tijdens de interactieve lessen, ook geeft hij zelf les in de Nederlandse Gebarentaal. Naast de ‘standaard’ workshops geven we ook ‘maatwerk’ workshops.”

Merken jullie iets van het zogenaamde Irma Sluis-effect?

Steffie: “Haha, jazeker! Ik word soms rechtstreeks benaderd van ‘hoe doe je dat?’ of ‘Moet ik ook eerst 4 jaar studeren?’ Steeds meer mensen willen gebarentaal leren.

Jorien: “Ik begreep dat er op de Hogeschool Utrecht ook een fikse toeloop is van aanmeldingen voor deze studie. Maar bij ons zijn ook meer aanmeldingen hoor. We zijn blij met de extra aandacht en erkenning die gebarentaal momenteel heeft. “

Steffie: “Er wordt ook steeds meer ontdekt dat gebarentaal niet uitsluitend voor dove mensen is. We hadden een keer een jongen die door een lichamelijke beperking heel moeilijk kon spreken. Het lukte hem fysiek niet, maar met gebaren werd het een stuk gemakkelijker.”

Jorien: “Ja, ook bij kinderen met autisme is het vaak een uitkomst. Of in een zorginstelling waar de gebarentaal vaak de communicatie tussen cliënten en personeel kan verbeteren. De inzet is breder dan je in eerste instantie denkt.”

 

We zijn beiden moeder en hebben babygebaren kunnen toepassen op onze eigen kinderen.

 

Nu geven jullie ook een cursus babygebaren? Wat moet ik me daarbij voorstellen?

Steffie: “Babygebarentaal bestaat al een tijdje. In de jaren ’80 zag een tolk in de USA dat dove ouders veel eerder met hun baby’s konden communiceren dan horende ouders. Hoe dit mogelijk is? Baby’s kunnen gebaren maken motorisch gezien eerder dan praten, zo simpel is het eigenlijk. Baby’s vanaf 6 maanden kunnen al zelfstandig gebaren maken.”

Jorien: Toevallig zijn wij allebei zelf moeder geworden en hebben babygebaren toe kunnen passen op onze eigen kinderen. Een voorbeeldje. Toen het mijn dochter van destijds 10 maanden niet lukte een blokje te pakken was ze gefrustreerd, maar toen ze het gebaar voor ‘helpen’ kende, kon ze op deze manier toch hulp vragen.”

Steffie: “Zo is bijvoorbeeld het gebaar voor wassen: een platte hand voor het gezicht houden en een draaiende beweging maken en tegelijk het woord ‘wassen’ uitspreken. Zodra ik dit aan mijn baby liet zien wist hij dat er gebadderd ging worden.”

Tegelijkertijd: “Super interessant!”

Jorien: “Haha, je merkt wel hoe enthousiast we zijn.  Het is fantastisch om met onze cursussen en workshops te kunnen bijdragen aan wederzijds begrip.”

Steffi: “En doordat we zelf een baby hadden ervoeren we dat een cursus niet te lang moest zijn, zoveel tijd heb je niet over als ouders van een baby. De cursus is nu i.v.m. corona alleen online te volgen. Later, en hopelijk snel, weer fysiek. Op onze site www.gebarenhuis.nl staat precies wanneer de cursussen van start gaan.”

Wat willen jullie bereiken?

Jorien: “Waar het uiteindelijk om gaat is de communicatie, dat er meer communicatie is. Dat er meer begrip is voor elkaar. We willen door middel van informatie een brug slaan tussen dove en horende mensen.”

Steffie: “En daar kun je niet vroeg genoeg mee beginnen! Wist je dat we ook babyshowers verzorgen? Geen luiers ruiken maar de basis van babygebarentaal aanleren. Een ontzettend origineel idee voor de moeder maar ook voor de andere deelnemers. Wij gunnen namelijk elke ouder zo’n fijne start met hun baby.”

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Elke maandag onze Apeldoornse verhalen in jouw inbox
De beste berichten en verhalen geselecteerd door onze redactie
Meer dan 2.200 Apeldoorners gingen je voor
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Meer lezen over ondernemen

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!