Henry Faber heeft de smaak te pakken

Met ingang van 8 juli is er in ACEC een zomerexpositie met beeldende kunstenaars, fotografen en ontwerpers uit Apeldoorn. De zesde thema-expositie op rij staat in het teken van ’eten en drinken in de kunst’ en heeft de titel de Smaak van Apeldoorn meegekregen.

Fotograaf Henry Faber heeft zo zijn eigen bijdrage, anders dan anders. Maar de knipoog in zijn werk ontbreekt ook deze keer niet. Faber is in Apeldoorn vooral bekend door zijn Photo Booth. Hij verschijnt dan op locatie met een verkleedkist en uiteraard zijn camera. Dolle pret die hij zelfs landelijk zou kunnen uitrollen. Maar dat wil hij niet en tijdgebrek speelt ook een rol. Want in het illustere jaar 2017 is de Apeldoorner zover dat hij van zijn werk kan leven. In een stad en land met zoveel fotografen is dat niet vanzelfsprekend.
In een vorig leven verdiende Henry Faber zijn boterham in de ICT. Hij werd er niet echt gelukkig van. Het roer ging om. Als jongen was hij al vertrouwd geraakt met fotografie, de grote hobby van zijn vader. In 2011 schreef hij zich in op Fotovakschool in Amsterdam. ,,In Apeldoorn waren er dat jaar te weinig inschrijvingen’’, vertelt hij in zijn riante studio in gebouw Tot 2021, op de hoek van de Molenstraat en de Stationsstraat.
Achteraf is hij daar niet rouwig om. ,,Ik heb het gevoel dat de opleiding in Amsterdam toch beter is. Met vallen en opstaan ben ik er wijzer geworden. In Amsterdam wordt het een en ander van je verwacht en gevraagd. En het gaat er op z’n Amsterdams. Valt een opdracht tegen dan krijg je dat te horen ook. Rechtstreeks.’’

Tokkies

Met smaak vertelt hij over een opdracht om een aantal familieportretten rond de kerstboom te maken van gezinnen die een vergelijking met de Tokkies glansrijk zouden kunnen doorstaan. ,,Hoe we contacten met die gezinnen moesten leggen? Dat mochten we zelf uitzoeken. Ik geloof dat van de elf studenten daarin maar drie slaagden en een daarvan was ik. Doodeng om bij wildvreemde mensen aan te bellen of ze op de foto willen. De reden waarom heb ik er maar niet bij verteld. Maar het is me gelukt. In Amsterdam? Nee, in Apeldoorn.’’
Hij is van zijn Amsterdamse periode niet harder geworden. Wel wijzer. ,,En je durft wat meer.’’ Na een jaar van investeren en een jaar van quitte spelen heeft Faber de stijgende lijn te pakken. Mond- tot mondreclame heeft ‘m daarbij geholpen. En wellicht ook zijn opvallende uiterlijk compleet met puntsnor van zo’n eeuw geleden. Die snor is zijn handelsmerk geworden. ,,Ik zit er aan vast, of ik zal mijn logo moeten veranderen.’’
Studioportretten zijn z’n specialiteit. ,,Komisch, filmisch, gestileerd. Ik heb het er echt heel druk mee. Fabers Photo Booth op feesten en partijen is een leuke bijverdienste. Ik doe dat nu twee keer in de maand en moet wel eens nee verkopen. Ik ben nog niet zo lang geleden vader geworden. Ook dat vraagt tijd. En dan is er nog werk als reclamefotograaf.’’

Hilarisch

Hilarisch zijn z’n foto’s met zijn eigen karakteristieke tronie. Aan de drank, aan de dope. Humor van de bovenste plank, al kan het potentiële opdrachtgevers afschrikken. ,,Opdrachtgevers zien wel wat in me, maar dit vinden ze net ietsje te.’’
Faber als karikatuur, met zichzelf in een hoofdrol. Zelfspot is deze fotograaf niet vreemd. Van zaken doen heeft hij minder verstand. Hij zegt veel steun te hebben aan stadgenoot Yvo van Koppenhagen (regisseur en dj), die hem onder meer bushokjesreclame toespeelde.
Hij laat een doosje zien met snorren-was van Britse makelij Zijn kevel is letterlijk tot in de puntjes verzorgd en plaveit voor hem de weg naar werk. ,,Ik zou die Photo Booth landelijk weg kunnen zetten. Maar ik kom daar niet aan toe. Mensen in dienst nemen? Ja wel eens aan gedacht, maar dat is wel meteen een flinke stap. Nog even niet. Maar wie weet.’’

ACEC, de Smaak van Apeldoorn. Van 8 juli tot en met 20 augustus.