De toekomstbestendigheid van de verkiezingsprogramma’s

Het is verbazend dat bijna geen enkel verkiezingsprogramma in gaat op de extra taken die gemeenten krijgen. De rijksoverheid decentraliseert onderdelen van de verzorgingsstaat naar de gemeenten. Een decentralisatie met fors minder budget voor de uitvoerende gemeenten.

De Jeugdzorg wordt gedecentraliseerd: De Wet werk en arbeidsondersteuning jonggehandicapten (Wajong), Wet sociale werkvoorziening (WSW) en de Wet werk en bijstand (WWB) worden samengevoegd in één nieuwe participatiewet. Delen van de Algemene wet bijzondere ziektekosten (Awbz), zoals de functies begeleiding en persoonlijke verzorging, worden toegevoegd aan de Wet maatschappelijke ondersteuning (WMO)

De mensen in de bijstand worden verplicht een tegenprestatie te leveren: Voornoemde decentralisaties hebben een grote impact op betrokkenen. Je verwacht dat politieke partijen een standpunt benoemen. Hoe ga je bijvoorbeeld om met de tegenprestatie van bijstandsgerechtigden en hoe kom je aan genoeg mantelzorgers voor bejaarden die niet naar een verpleeghuis mogen. Wat voor banen creëren we voor ex-Wajongers en is er genoeg woonruimte voor instellingverlatende psychiatrische patiënten.

Allemaal vragen waarop ik als geïnteresseerde kiezer geen antwoord kan vinden. Een excuus dat de wetgeving nog niet gereed is, lijkt mij niet opportuun. Anticiperen op maatschappelijke veranderingen en de bandbreedte aangeven lijkt mij juist een taak voor politieke partijen

Aan de politieke partijen om mij te corrigeren als ik het fout zie.