Keep it simple stupid!

Misschien word ik niet snel geassocieerd met bovenstaande. Toch heb ik een hang naar eenvoud. Naar dingen niet moeilijker maken dan ze zijn. Eenvoud als kenmerk van het ware. Want het is gemakkelijker om eenvoudige problemen moeilijk uit te leggen dan om op eenvoudige manier moeilijke problemen uit te leggen.

Maandagavond 6 maart was er in het stadhuis van Apeldoorn een verkiezingsdebat georganiseerd voor mensen met een beperking. Het was de opdracht aan de politiek om hun keuzes kort, soms met alleen ja of nee te laten weten. Dat was voor alle politieke partijen een hele kluif. En ook voor de gespreksleider die de vragen vanuit de deelnemers voorlegde aan de aanwezige partijen die meededen.

We waren allemaal voor behoud van het PGB, alleen de SGP wilde die verhogen. Geturfd werd wat de pensioenleeftijd moet zijn, 65, 67 of anders en alle overwegingen kwamen langs. We bespraken de gezondheidszorg; moet het eigen risico blijven? En hoe los je dat op voor chronisch zieken? We bespraken het armoedebeleid. We werden gevraagd of er al meer werkplekken zijn gekomen voor mensen die aangepast werk nodig hebben. Nee nog niet.

We hebben onze idealen mogen benoemen en onze oplossingen per partij, maar we konden vaak niet uitleggen waarom we er niet in slagen om met betere gezamenlijke oplossingen te komen. Tijdens deze avond werd ons een spiegel voorgehouden. Het is duidelijk dat het knap lastig is om helder te krijgen wat alle partijen de komende jaren gaan doen. Ook al omdat er steeds gezocht moet worden naar coalities om een meerderheid te krijgen voor de plannen.

Daarom is het belangrijker geworden dat partijen kunnen uitleggen vanuit welke idealen en uitgangspunten zij hun besluiten nemen. Want die onderliggende waarden zijn misschien wel de enige vastigheid waarop je de partijen kunt aanspreken.

Jeannet Huizing-Hekert, gemeenteraadslid ChristenUnie Apeldoorn