Particuliere instituten begaan met maatschappelijke misstanden

Er is een stijging te constateren in het aantal particuliere instanties die ons willen helpen. Zorg en Welzijn spannen de kroon. Wilt u geholpen worden dan is een PGB (Persoons gebonden budget) bijna een vereiste. Het “buro” zorgt wel voor de aanvraag en verleent de zorg. Vereiste is wel dat u het hele PGB uit handen geeft.
Ik wandel nogal eens rond, hoor veel, en schrik vaak. Er wordt soms tegen hoge kosten ondermaatse zorg geleverd door stagiaires en er is bij verblijf nauwelijks toezicht, De om de PGB te verkrijgen prozaïsch geschreven zorg wordt nauwelijks verleend.
Waarom toch die maatschappelijke betrokkenheid, op zich zelf natuurlijk heel positief. Maar vergeet niet dat particulieren initiatieven winstgedreven zijn. Geen enkele particulier wil met maatschappelijke betrokkenheid verlies lijden.

Fraude

De zorg heeft alles in zich om aantrekkelijk te zijn voor fraudeurs: er gaat veel geld in de sector om, er is nauwelijks controle en de pakkans is gering.
Ouderen, jongeren met geestelijke problemen en verslaafden behoren tot de risicogroepen die een belangrijk doelwit zijn voor potentiële fraudeurs. Het blijkt dat wat naar buiten komt slechts het topje van de ijsberg is. Niet alleen werknemers en bestuurders in de zorg, maar ook vertegenwoordigers van het Openbaar Ministerie bevestigen dat beeld: zorgfraude is veel omvangrijker dan uit de officiële cijfers blijkt. ( Financieel Dagblad)

Om aan te tonen hoe makkelijk je kunt frauderen heeft De Volkskrant een aantal jaren geleden een verslavingskliniek opgericht. Citaat: De instelling ‘GGZ Bontiusplaats’ is zonder een kritische vraag door het ministerie van Volksgezondheid toegelaten als ‘instelling voor medisch specialistische verslavingszorg’. Drie keer online een formulier invullen en een kort bezoek aan de Kamer van Koophandel – meer is niet nodig om een kliniek te beginnen. De vage website die we laten maken om professioneel over te komen, was niet eens nodig. Een burger die een dakkapel wil plaatsen, heeft meer uit te leggen dan een leek die een verslavingsinstelling wil beginnen.In een rapport uit 2015 stelt de NZa (Nederlandse Zorg Autoriteit) dat bijvoorbeeld ouderen, jongeren met geestelijke problemen en verslaafden kwetsbare groepen zijn. ‘Deze risicogroepen blijken een belangrijk doelwit voor potentiële fraudeurs,’ schrijft de toezichthouder.

En nu?

In de praktijk blijkt dat er nauwelijks sancties staan op fraude, men komt er gemakkelijk mee weg. Ook is het toezicht versnipperd.
De overheveling naar gemeenten maakt het veld nog meer versnipperd. De instellingen die alleen zorg leveren die uit het gemeentebudget wordt betaald, vallen niet onder het toezicht van de Inspectie. Wie er dan toeziet op de kwaliteit? Dat doen de 388 gemeenten zelf, ieder op hun eigen manier.

Conclusie

Gemeenteraad en college, we praten hier over substantiële door fraude verkregen bedragen. De winst die u kunt behalen is zeer zeker groter dan de “winst” op de controle van bijstandsgerechtigden. Werk samen met andere gemeenten, controleer en doe zo nodig aangifte. Ook belangrijk: luister naar de cliënten, krijgen zij wat er is afgesproken, bevraag de cliënten. Behandel deze “instituten” als een bijstandgerechtigde.