Nieuwsoverzicht Stad 1-2tje: Boos en verdrietig… ‘kut’!
1-2tje: Boos en verdrietig… ‘kut’!
Woensdag 22 augustus 2012
Door Peter Vroon
Afgelopen week was het drukkend heet in Apeldoorn, maar ook warm in mijn manier van reageren. Soms reageer ik erg emotioneel en dan merk ik dat ik door mijn betrokkenheid bij zaken heftig reageer.
Dit was ook zo binnen de redactievergadering. Het blijkt maar weer eens dat iedereen op zijn eigen specifieke manier reageert op zaken. Het werd mij weer eens duidelijk dat ik me gewoon minder druk moet maken over Apeldoorn Direct. Voor mij is het een gevoel van loyaal zijn aan elkaar. Ik vind dat je als redactie als één stem moet spreken naar anderen, maar de ‘baas’ van Apeldoorn Direct vindt dat niet. Het geeft wel een gevoel van vrijheid, maar het past niet in mijn stijl en manier van reageren. Ik vind dat onduidelijk naar de buitenwereld. Maar goed, ik laat het maar rusten en ga me maar met andere belangrijkere zaken bezig houden.
Het was overigens een mooi weekend. Ik miste je op een feestje afgelopen weekend. Ik moest erg lachen dat de gastheer zei: ‘Ik heb geen strak lijf, maar wel een strak wijf’. Hilarisch zoals de heer De Niro dit zei. Het was zo warm dat ik maar een duik heb genomen in hun zwembad. Heerlijk en zo lekker om op mijn kale bolletje water te voelen. Geeft zo’n lekker kindgevoel.
Oh ja Jook, ik was nog in mijn favo superleed-supermarkt. Ik noem geen namen, want dan blijft er niets te raden, maar ik heb altijd ruzie met de elektronische weegschalen. Ik zoek dan bijvoorbeeld het plaatje van de komkommers en dan vind ik die nooit. Nooit staan dit soort plaatjes op alfabet, maar eerder juist schrikbarend door elkaar. Heb ik haast en dan kan ik het niet vinden. Zo’n heerlijke frustatie waar elke autist van door het lint gaat.
Gisteren was ik boos en emotioneel, omdat iemand met een idee er vandoor gaat, die over een vervolg op Pak Aan gaat. We hadden zelfs al briefpaper klaar voor het project. Kennelijk gaat commercie boven vriendschap en vertrouwen. Dat maakte me zo boos. Het klote is dat je in Apeldoorn elkaar altijd weer tegen komt. Maar ik hou liever mijn rug recht, dan dat ik me als een commerciële hoer ga gedragen.
Met mijn goede vriend Reinier ga ik maar weer eens een whisky drinken. Hij helpt me weer de zaken te relativeren, want afgelopen week ging dat goed mis bij me. Ik denk wel eens dat ik mijn fototoestel aan de wilgen ga hangen. Het gevoel van net alles mislopen en zien dat anderen slimmer zijn dan ik. Ik ben en blijf een coach en stimulator.
Ach, en wat maak ik me druk? Ik leef kankervrij, heb veel gevoel en kan janken. Wat wil ik nog meer? Eigenlijk is het leven fantastisch, maar soms naai ik mezelf te veel op. Herken je dat?
- Deel 18: – Joke de Wolde: vechten tegen de ziekte… en de pondjes
- Deel 17: – Peter Vroon: kleine zaken en andere levensgeneuzel
- Deel 16: – Joke de Wolde: toeristje koesteren
- Deel 15: – Peter Vroon: zomer in apeldoorn
- Deel 14: – Joke de Wolde: ff niks
- Deel 13: – Peter Vroon medezeggenschap en kringloop
- Deel 12: – Joke de Wolde ik ben pissig
- Deel 11: – Peter Vroon: de strijd van mijn helden
- Deel 10: – Joke de Wolde: respectloos modder gooien
- Deel 9: – Peter Vroon: integratie
- Deel 8: – Joke de Wolde: helden die strijden
- Deel 7: – Peter Vroon: trots op Apeldoorn!
- Deel 6: – Joke de Wolde: niet zeiken, genieten!
- Deel 5: – Peter Vroon: groene stad, festival en Foto Biënnale
- Deel 4: – Joke de Wolde: benauwende vrijheid!
- Deel 3: – Peter Vroon: moeten ouders prioriteiten stellen?
- Deel 2: – Joke de Wolde: haantjesgedrag of aanstelleritus?
- Deel 1: – Peter Vroon om je dood te ergeren!
REACTIES