1-2tje: helden die strijden

Hoi Peter, Leuk dat ik je weer even mag schrijven. Ik heb je niet eens gesproken de afgelopen week, je hebt een spontaan feestje gemist afgelopen zondag. Maar laten we dat inderdaad een keer goed maken met een borrel op het terras van Cafe de Oude Haven, prachtig is dat inderdaad!! Moet wel eerst de zomer even beginnen….

Ik sluit me aan bij je opmerking dat je trots bent op onze stad. Maar dat had ik al eens opgemerkt, ik moet natuurlijk niet gaan slijmen. Het afval scheiden dat we hier doen, is een goede zaak, ik doe daar zeker aan mee en ga regelmatig met vollere tassen naar de winkel toe dan dat ik er mee uit kom. Ik ben er alleen niet zo trots op dat men lege flessen, lege verpakkingen en papier gewoon naast de containers gooit als die vol blijken te zitten. Walgelijk vind ik dat! Ik snap best dat mensen hun tassen nodig hebben om de boodschappen in te doen, maar verzin dan iets.

Peet, ik kom net uit het ziekenhuis terwijl ik dit schrijf. Waar ik 2 uurtjes aan het infuus heb gelegen om mijn tekort aan ijzer aan te vullen. Vaak lig ik daar tussen patiënten die chemokuren moeten ondergaan. Wat zijn dat toch vaak prachtige, moedige mensen!! De meneer die vandaag naast mij lag was echt wel ziek van zijn kuur en van zijn ziekte, maar kon het alleen maar hebben, met veel plezier ook, over de komende bruiloften van zijn beide kinderen. Een in juli en de ander in december. Hij ging ze beiden halen!!! Ik heb echt veel respect voor de moed, het vertrouwen en het positieve dat ik in de mensen om me heen zie, die echt wat mankeren. Een mooi voorbeeld daarvan is onze eigen Gigant-directeur!

Waar ik ook heel veel respect voor heb, zijn de mensen die er veel voor over hebben om bij te dragen aan de kankerbestrijding. Dat heeft deze week toch wel weer bijzondere aandacht, niet specifiek in Apeldoorn, maar laat ik het deze keer maar een beetje algemeen houden. Met Pinksteren liepen inderdaad Roparunners voor de kankerbestrijding vanuit Parijs en vanuit Hamburg. Wat een kanjers zijn diegenen die hier op de een of andere manier aan bijgedragen hebben. En deze week zijn er maar liefst 8000 (!) mensen die die vreselijke Alpe d’Huez beklimmen, op de fiets of lopend. Nog eens allemaal kanjers die op de een of andere manier, persoonlijk of in hun naaste omgeving, te maken hebben (gehad) met deze vreselijke ziekte die nog teveel slachtoffers vraagt. En geld willen inzamelen om daar iets aan te doen, onder het motto: opgeven is geen optie! Ik zeg: sponsoren die mensen! Op woensdag en donderdag wordt er gereden c.q. gelopen.

Peet, volgende week mag jij weer, het Apeldoornse onder de loep nemen. Waarmee ik je natuurlijk vooral niet wil beperken, maar dat weet je!

—

Het 1-2tje is een rubriek waarin Apeldoorn Direct-fotografen Peter Vroon en Joke de Wolde met elkaar in gesprek gaan en zich hardop van alles afvragen over wat er in hun ogen nu werkelijk speelt in Apeldoorn. Wees zo vrij en praat hieronder gerust, doch op respectvolle toon mee met Peter en Joke.

Lees ook de vorige 1-2tjes:

• Deel 7: – Peter Vroon: trots op Apeldoorn!
• Deel 6: – Joke de Wolde: niet zeiken, genieten!
• Deel 5: – Peter Vroon: groene stad, festival en Foto Biënnale
• Deel 4: – Joke de Wolde: benauwende vrijheid!
• Deel 3: – Peter Vroon: moeten ouders prioriteiten stellen?
• Deel 2: – Joke de Wolde: haantjesgedrag of aanstelleritus?
• Deel 1: – Peter Vroon om je dood te ergeren!