1-2’tje: Regels regeren niet

Hi Peet,

Dus je was zachtgezegd niet amused in de JT-bioscoop. Ik kan dat begrijpen, sommige regels zijn onbegrijpelijk. Ik ben zelf ook een type dat moeite heeft om regels te handhaven. Regels die ik snap, zijn nog daar aan toe. Zoals verkeersregels bij voorbeeld, die zijn er voor onze veiligheid. Regels in de horeca en de voedselindustrie begrijp ik ook. Maar daarnaast zijn er inderdaad veel regels (teveel regels) die niet helemaal duidelijk zijn, die erop lijken te duiden dat de consument (laten we het daar maar even op houden) zelf over geen verantwoordelijkheidsgevoel of beslissingsbevoegdheid beschikt. En die je bewegingsvrijheid beknotten. En dan werk ik in een ambtenarenorganisatie, waar zo ontzettend veel regels zijn. Die vast ergens goed voor zijn, maar die ik niet altijd begrijp.

Ik heb me regelmatig verbaasd over wat de overheden nu weer verzinnen als het gaat om het hanteren van regels. Welke minister was het ook weer, die in de wet wilde laten vastleggen dat je handtas niet meer los op de voor- of achterbank in de auto neergezet mocht worden? je kunt mensen niet overal tegen beschermen. Dat is ook niet goed, want dan letten ze nergens meer op. Nog zo’n voorbeeld: op de lagere school waar mijn dochter eerder zat, kwam ter sprake dat de radiatoren in de hal onveilig waren. Kinderen zouden er tegen aan kunnen lopen en zich er aan bezeren. Een kind moet toch leren dat het moet uitkijken? Dat sommige dingen hard zijn?

Natuurlijk zijn regels nuttig, ook in de omgang met elkaar. Dat het normaal is dat je rekening houdt met elkaars gevoelens, dat je afblijft van wat van een ander is, dat je je in elk gezelschap weet hoe je je moet gedragen, dat je respect toont voor een ander, dat houdt de samenleving leefbaar. Maar als iemand onder het eten zo vrolijk is, dat hij of zij MOET zingen, mij zul je er niet over horen.

Het is de kunst om de regels zó te hanteren, dat je er in je vrijheid niet door beperkt wordt. Volgens mij versta jij die kunst best wel!

Liefs,

Jook