Apeldoornse buschauffeurs staken voor erkenning van hun zware beroep

Werk je of ga je naar school in een andere stad? Dan is het openbaar vervoer misschien een cruciale schakel in je dagelijks leven. Woensdag 11 september gaan de NS en het streekvervoer in staking, tussen 04:00 en 08:00. De staking is het gevolg van een conflict tussen werkgeversvakbonden en het kabinet over arbeidsvoorwaarden. Met de staking willen de vakbonden afdwingen dat het kabinet en VNO-NCW zich meer inzet om tot een structurele zwaarwerkregeling te komen. 

De huidige Regeling voor Vervroegde Uittreding (RVU) loopt binnenkort, eind volgend jaar, af. De regeling zorgt ervoor dat mensen die langdurig zwaar werk uitoefenen eerder met pensioen kunnen. De gepensioneerde werknemers krijgen dan recht op een uitkering om de tijd tot de AOW-leeftijd te overbruggen. Het voorgestelde ultimatum, waarin de vakbonden hebben betoogd voor een structurele en ruimere regeling, is afgelopen 1 mei verlopen. Deze heeft het kabinet naast zich neergelegd.

Gezond met pensioen

Woordvoerder van werknemersvakbond CNV, Kees de Vos, geeft aan dat de RVU-regeling de reden van de staking is: “Het gaat erom dat alle oudere werknemers gezond hun pensioen willen halen, we willen een solidaire regeling voor mensen die niet fysiek in staat zijn om tot hun pensioenleeftijd te werken zonder uit te vallen.” Dat gebeurt volgens Kees namelijk op grote schaal. “Deze mensen komen in de WAO (Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering) terecht, is dat dan de manier om je loopbaan te beëindigen? We willen deze groep mensen een vangnet bieden. Werknemers die deze regeling niet nodig hebben, mogen gewoon doorwerken,” aldus de Vos.

Volgens Kees zit de zwaarte in het werk hem in verschillende aspecten: “Waaronder de wisselende roosters, veel werknemers hebben vroege diensten en late rijtijden. Het is jachtig werk en, verschillend per regio, ontvangen buschauffeurs agressieve reacties. Wanneer een bus uitvalt of te laat komt, kan dit emoties losmaken bij de reizigers. Die zwaarte zit hem in de impact van de reactie van de reizigers naar chauffeurs.”

Emoties bij reizigers

De staking roept bij een groot deel van de reizigers emoties op: “Logisch en begrijpelijk, aan ons om uit te leggen waarom actievoeren nodig is, of niet als we een regeling treffen. De actie is ruim van tevoren aangekondigd, zodat iedereen weet waar die aan toe is en indien nodig ander vervoer kan regelen,” geeft Kees aan. “Er zijn ook andere manieren, er is eindeloos overlegd. Andere alternatieven zijn petities en/of flyeren, helaas is een staking het meest effectieve middel. Dan merk je dat er beweging komt.”

De staking komt vanuit de vakbonden, zo geeft Kees aan: “We hebben onze leden opgeroepen om mee te doen. Ook werkgevers zien het belang, er zijn samen afspraken gemaakt. Deelnemers worden niet gekort op salaris. Ook de werkgevers maken zich hard voor het blijven bestaan van de regeling, het is een actie tegen het kabinet.”

Er is bewust gekozen voor dit tijdstip: “Overdag heeft een staking in het OV nog meer impact, dan dupeer je veel meer reizigers. Er is expres voor het begin van de dag gekozen, zo wordt de hinder beperkt. Helaas is het nodig. Er is na veel praten nog steeds geen regeling, in diverse sectoren wordt op andere momenten gestaakt,” legt Kees uit.

Afwendbaar

De staking is nog afwendbaar: “Wat zou kunnen, maar dat is koffiedik kijken, is dat politieke partijen zich uitspreken. In het meest gunstige geval krijgen we toch draagvlak en wordt er snel een knoop doorgehakt. Een staking die gedoe oplevert zo vroeg in het kabinet is niet ideaal. Mocht er toch een akkoord komen, is de staking natuurlijk van de baan,” aldus Kees.

Als het niet tot een akkoord komt, mogen we meer acties verwachten: “Dan zal het meer impact hebben,” concludeert de Vos.