Arbeidsethos en luchtverfrissers

Zestien jaar is ze, mijn prachtige dochter. De hoogste tijd voor een baantje dus, vond ze vooral zelf. En zo geschiedde. Vorige week begon ze als vakkenvuller bij de Action. Die in het centrum. Nieuw en spannend is het allemaal, dat werken. Ik geniet vooral van haar verhalen bij thuiskomst.

Over klanten bijvoorbeeld, die ze soms echt niet kan verstaan en waarmee ze wanhopig en op goed geluk door de winkel struint. Op zoek naar het vermoedelijk gevraagde artikel. Of over een kei-schattig omaatje, dat vol trots op zoek is naar een ingewikkeld borduurwerk voor op de kinderkamer van haar jongste kleinkind. ‘Echt vet lief mam’.

Dat er soms iets misgaat, is onvermijdelijk in het werkzame leven. Op een dag liet ze een toiletverfrisser vallen. Supervoordelig, dat wel, maar daar werden de welriekende gelbolletjes niet minder glibberig van. Op handen en voeten ging ze door de winkel, om zich heen graaiend naar al die vermaledijde geurballetjes. Toen de vreselijke klus eindelijk geklaard was, stootte ze het bakje in al haar opluchting per ongeluk weer om. Handigheid zit niet bepaald in de familie, helaas. Onvermoeibaar ging ze voor de tweede keer op bolletjesjacht. Haar arme handen roken nog dagenlang nadrukkelijk naar toiletbezoek. Het deerde haar niet. Voor je werkgever moet je wat over hebben tenslotte. Daar kunnen veel volwassenen nog een puntje aan zuigen.

Goedgeluimd fietst ze twee keer per week door weer en wind naar het koopjesparadijs. Gekleed in een flitsend Action poloshirt en minstens zo kek Action vest. In haar handtas een Action Stanleymes. Onmisbaar attribuut voor elke zichzelf respecterende vakkenvuller. Als klap op de vuurpijl liet ze me ook nog een Action USB-stick zien. Enigszins verbaasd vroeg ik haar, waar ze die in godsnaam voor nodig had. ‘Nou, mam’, antwoordde ze bloedserieus. ‘Daar staat mijn pensioenregeling op’. Dat ik daar heel hard om moest lachen, vond ze niet erg gelukkig. En ze heeft gelijk. Met dergelijke dingen kun je niet vroeg genoeg beginnen.

Dus als u toevallig in de stad bent en de Action met een bezoekje vereert, knik haar dan even bemoedigend toe. Het leven van een Action vakkenvuller gaat heus niet altijd over rozen.