Bijna een tendentieuze column geschreven

Hoor en wederhoor, niet onbelangrijk.

Ik kom nog wel eens ergens, in dit geval bij een ‘clubje’ van mensen met NAH (Niet Aangeboren Hersenletsel). Een cliënt vertelde mij dat hij in het verpleeghuis Het Zonnehuis niet aan alle activiteiten kon meedoen, te kostbaar voor zijn geringe AOW-budget. U raadt het al. Tijd voor een cynische column, in de trant van ‘AOW’ers in een verpleeghuis mogen alleen maar dutten en mediteren’.
Het stukje had ik geschreven, maar toch even in het kader van hoor en wederhoor, op bezoek bij Het Zonnehuis.

Ik heb daar een gesprek gehad en het is dus iets genuanceerder. Per week worden er drie activiteiten georganiseerd. Eén activiteit per week is gratis, men kan kiezen. Wil men er nog een volgen dan wordt er inderdaad een vergoeding gevraagd, iets in de orde van 7,50 euro.
Naast deze ‘vrije’ keuze zijn er gratis en dagelijks recreatieve activiteiten. Deze activiteiten worden betaald uit de Wet Langdurige Zorg. Men krijgt per cliënt een bedrag, deze bedragen worden gebundeld, per afdeling is er dan – in overleg – een gemeenschappelijke activiteit

Voor mijn oorspronkelijke stukje had ik mij ingelezen. Zo las ik van een verpleeghuis wat voor een één op één wandeling 50 euro per uur vraagt. Ah ah, weer een titel voor een column: ‘AOW’ers in een verpleeghuis komen nooit buiten’. Gelukkig, dat geldt niet voor de verpleeghuizen van De Zorggroep Apeldoorn (Randerode, Casa Bonita, Winkewijert, Zonnehuis).

Conclusie: iets genuanceerder dan mij verteld werd dus, hoor en wederhoor is altijd verstandig.