Bijzondere beroepen: Wibo Westra

Een nieuwe serie: ’bijzondere beroepen’. Eens per maand belicht de redactie een bijzonder mens uit de gemeente Apeldoorn.

Als je de clown speelt, is de traan niet ver weg. Zo ook in het leven van komiek Wibo Westra. Met enige regelmaat liet hij op de bühne ook zijn wederhelft Dikkie opdraven. Anno nu zijn de rollen omgekeerd. Dikkie kreeg een aantal jaren geleden een herseninfarct en is sindsdien op zorg aangewezen. Maar als het even kan gaat de rolstoel in de auto en is ze van de partij als haar man Wim (want zo heet Wibo echt) ergens in stad of land een zaal met zijn grappen vermaakt. Voor de twee is humor hun levenselixer.

In de dagen dat hij als Wim Westra door het leven ging, was de artiest Wibo nog buiten beeld. De Apeldoorner kwam aan de kost als schoonmaker, later runde hij een autoschool in Deventer. In zijn jeugd voetbalde hij bij OBV en toen de club ter ziele ging koos hij voor Columbia.

Zo’n 25 jaar geleden werd alles anders. Wim was van huis uit een grappenmaker en kon wel een groep vermaken. Van het een kwam het ander. De autodidact werd beroepsartiest. En dat is hij tot op de dag van vandaag.

Het zat er al vroeg in bij Westra. Als kind deed Wim Westra al graag mee als er stukjes moesten worden opgevoerd. Op de zondagsschool speelde hij nagenoeg alle Bijbelse figuren en ook had hij vele verschillende rollen in kerstvertellingen. Met uitzondering dan van die kleine in de kribbe.

Als Westra eenmaal op zijn praatstoel zit, schudt hij de anekdotes uit zijn mouw. Zo verhaalt hij over een feestje bouwen bij Preston Palace. Daar in het Almelose uitgaanscentrum hadden ze de buik vol van voetbalclubs. Wibo wist wel raad. Hij en zijn en Dikkie werden omgetoverd tot de ouders van het gezelschap en waren plotsklaps 25 jaar getrouwd. Een andere keer lag hij Wibo als zwerver langs de kant van de weg. Een gezelschap in een bus dacht aanvankelijk een bootreis te gaan maken. De zwerver nam ze echter na heel veel aandringen mee naar een kleine studio en het echte feestje kon beginnen.
Ooit keek een ander gezelschap naar een film op een groot beeldscherm. Wibo liet een boobytrap ontploffen en het beeldscherm ging op zwart. Het tapijt heeft er wel letsel aan overgehouden.

Nog mooier zijn z’n sinterklaasverhalen. Als Sinterklaas heeft Wibo vaak ruzie gemaakt met de Kerstman. Die kwam volgens Wibo altijd veel te vroeg. Maar toen hij uit protest al voor 5 december als Sinterklaas door een winkelstraat ging lopen, werd hij door de politie in de kraag gevat. Want dat schijnt niet te mogen.

Zijn repertoire is heel divers. Als een kameleon past Westra zich aan. Hij treedt op voor de notaris en voor Jan-met-de-pet. Zijn inzet is altijd optimaal. Met de pet gooien is er niet bij. De man die zich heeft laten inspireren door bandparodisten van André van Duin en Rini van der Lee is niet vies van een beetje pikken. Beter goed gejat, dan slecht bedacht, moet je maar denken. Als een pseudo-meneer De Bok had hij de lachers vaak op zijn hand. Met Dikkie in de rol van mevrouw De Boek. Met veel genoegen onderging ze het gestuntel van haar ega. Dat waren nog eens tijden.

Sinds 2013 is het anders. Twee jaar lang stond het leven van Wim in het teken van zijn vrouw. Even geen tijd voor grappen. Inmiddels gaat het een stuk beter. De twee hebben een kleine camper aangeschaft waardoor Dikkie mee kan naar optredens. Dikkie kan heel goed relativeren. Aan humor geen gebrek. Laatst nog was ze uit met een stel goede vrienden. Het uitje had wel het nodige van haar gevergd. Maar klagen doet ze niet. Ze stuurde haar vrienden een foto: Dikkie in de rolstoel bij een benzinestation aan de oplader voor elektrische auto’s. Een groot humorist heeft ooit eens gezegd: humor is overwonnen droefenis. Dikkie en Wim weten dat als geen ander.