Collecteren…..

Ver voor de zomervakantie werd er bij ons thuis aan de deur gebeld. Ik was aan het klussen in onze tuin en voor de deur stond een vrolijk ogende mevrouw die zichzelf voorstelde en tevens een lijst in haar hand had. Zij legde aan mij uit wie ze was en tot slot van haar verhaal wat haar doel van het deurbezoek was. Ze vroeg daarna of ik collectant zou willen worden van het KWF fonds. Inhoudende dat ik medio september met een collectebus langs de deur zou willen gaan in een aan mij toegewezen wijk. Net zoals het mee willen doen als vrijwilliger van de rolstoelvierdaagse wilde ik ook hier ( mede gezien mijn eigen verleden en ervaring met deze ziekte ) mijn steentje aan bijdragen. Ik liet haar binnen en we kletsen samen even verder en ondertussen vulde ik een aantal gegevens in op het daarvoor bestemde papier. Via de mail ontving ik dan ook een paar dagen later een bevestiging ontvangen dat ik i.d.d. nu stond aangemeld als vrijwilliger / collectant van het KWF. De vakantie ging met rasse schreden voorbij en ik hoorde op radio en tv vorige week dat de collectanten van het KWF weer langs de deur zouden gaan om te collecteren. Zo ook ik ….dacht ik. Wat is er aan de hand: ik ontving tot op de dag van zaterdag geen enkel bericht vanuit de organisatie van het KWF. Ik heb daarop zelf contact gezocht met de regio coördinator. Ik heb hem in een mailbericht mijn situatie en vraag voorgelegd. Ik werd maandagochtend teruggebeld met de boodschap op mijn voicemail dat ik teruggebeld zou gaan worden door een wijk coördinator. Dat werd in de avonduren dan ook gedaan. Tot zover klopte hetgeen men als KWF heeft afgesproken. De wijk coördinator gaf aan mij aan dat er momenteel te weinig wijk coördinatoren waren om de vrijwilligers aan te kunnen sturen.

Resumé: het KWF zoekt vrijwilligers, collectanten, vinden deze dmv werving langs de deur, deze ontvangen vervolgens een mailing met bevestiging van het feit dat ze vrijwilligers zijn, verwachten om te kunnen gaan deelnemen aan de jaarlijkse collecte en kunnen blijven wachten want niemand laat vervolgens van zich als KWF zijnde horen. Ik kan mij nog heugen dat de bewuste mevrouw aan de deur nog meer deuren langs ging om nog meer collectanten voor zicht te winnen. De wijze waarop zij dit overigens deed vond ik bewonderingswaardig en met name oprecht. Juist haar wijze van vertellen, enthousiasme heeft mij mede doen besluiten om mij aan te melden als vrijwilliger. En toch…knaagt het gegeven dat ik niet ben geïnformeerd, op de hoogte ben gehouden maar nog meer het feit dat w.s. velen met mij als collectant in spe geen bericht hebben ontvangen van het feit dat er niet “ gelopen “ hoefde te gaan worden. Een gemiste kans van het KWF temeer doordat er gisteren nog via twitter juist op de site van het KWF gesproken wordt over het tekort niet aan collectanten maar als wijk coördinatoren.

Je leest het wel eens…die grote logge goede doelen organisaties, hun wijze van werken, de dure panden waarin zij tegenwoordig hun intrek in nemen, de kritiek die zij ontvangen, de top down organisaties. Niet meer van deze tijd lijkt mij. Ik kreeg zojuist opnieuw een telefoontje van de regio coördinator nadat ik hem gisteravond de hele gang van zaken nog eens had uitgelegd per mail. Hij gaf i.d.d. toe dat een mailberichtje richting alle collectanten hier op z’n plaats was geweest. Men zal dat alsnog doen is de toezegging van zijn kant. Ik houd met enig wantrouwen mijn mailbox in de gaten en moet ondertussen denken aan die spontane mevrouw bij de deur in de zomermaand die mij als collectant op een voortreffelijke wijze heeft benaderd, heeft geënthousiasmeerd. Zij verdient i.i.g een dikke pluim! Van deze mensen moet het KWF het denk ik dan ook nu en in de toekomst hebben. Doe wat je zegt en zeg wat je doet!