Column | Droomhuis aan zee

Verwachtingen van het leven delen wij allemaal, de één intenser dan de ander. Als kind sta je immers met je kleine voetjes midden in een wereld vol dromen- en hoge verwachtingen. Op dit punt in het leven besloeg de fantasie je doen en laten. – Alles kan, alles mag! In gedachten ben jij die stoere revolverheld of de bewonderenswaardige prinses van een heus sprookjeskasteel. Terwijl de jaren voorbij vliegen lijkt alles je met de paplepel ingegoten te worden. Bepaalde jij niet wie of wat je wilde zijn, deden je vrienden dit voor jou? Het eens zo brave kindje wordt de ‘leading lady’ van haar school, of juist die straatpestkop die je het liefst wilt vermijden. Anderen kiezen het rechte pad, zij worden dan jarenlang gepest wegens hun brave ‘vleugeltjes’. – Beter nog, misschien was jij wijs genoeg om iedereen te negeren, je eigen pad te kiezen in het leven.

Inmiddels zijn wij de mensen in Apeldoorn, harde werkers, mannen- en vrouwen die het verleden gedeeltelijk achter zich hebben gelaten. Met het oog op de toekomst heffen wij ons glas op de morgenstond. – Voor de één is dit glas nog altijd halfleeg, voor een ander tot de rand vol. Het leven is niet altijd een droomhuis aan zee, soms moet je knokken voor waar jij als kind in volle overgave over fantaseerde. Zelf zeg ik dan ook altijd; “Wie de wereld met een half dichtgeknepen oog tegemoet gaat, ziet de helft, doet niets meer dan afwachten. Juist nu is het moment aangebroken om jezelf te zijn, dat kind van toen… wild en vol fantasie, onbevangen, grenzeloos en altijd weer op zoek naar nieuwe werelden!” Hopelijk deelt u als lezer zijnde deze mening met mij.

Zal het ‘Terug naar het kind zijn’ de ‘Happiness Factor’ van 2012 worden? – het zal mij benieuwen. Veel mensen kunnen dit best eng vinden, het opgeven van je ‘schild’, hetgeen je altijd beschermd heeft. Zelf weet ik niet beter dan dat fantasie erg goed voor een mens kan zijn. Kinderen zijn nergens bang voor, zij zijn zich namelijk niet bewust van al het wereldleed dat gaande is. Wij mensen daarentegen, telkens weer op onze hoede, kunnen daar van leren. Zo kan ik u mededelen: “Een bom kan altijd vallen, ga je werkelijk afwachten hoe- en wanneer?!”  Laat al je angsten varen, ga terug naar af… wordt één met je fantasie! Ook dan, kan jij in gedachten… naar dat droomhuis aan zee.

Waar, wanneer- en hoe ligt helemaal aan jou!