Cuff The Duke – ’theedrinkband’ – in Gigant

Zondagmiddag in Gigant. Ik ga met mijn twee kleindochters naar het caféconcert in Gigant. Kwart over vier begint het volgens de gegevens. Maar de bandleden zijn druk bezig met bier drinken en alleen maar kijken naar hun telefoonscherm. De man van de techniek rent zich rot om alles op tijd klaar te krijgen. Diep respect voor hem, want de mannen kwamen een uur te laat aan. De technicus verdient een lintje, want als een soort moderne slaaf werkt hij gedienstig voor de band. Verder loopt er een geblondeerde manager zenuwachtig te roken buiten. Al met al is het bijna 17.00 uur voordat de mannen beginnen te spelen.

Eigenlijk verlies ik mijn aandacht al gedurende de eerste tien minuten. Het is een soort combi van kabbelende Indie-theedrink-spiritloze singer-songwriter muziek. Ik vraag me af waarom er zo veel van dit soort bands rondlopen en meestal van die buitenlandse. Deze heren komen uit Canada.
Ik ben een fan van singer-songwriter muziek en zeker nadat ik deze week Brandi Carlisle heb ontdekt, bij wie gepassioneerde emotie doorklinkt in haar muziek.
Ik hoor de heren in Gigant Café nog een tijdje aan, maar besluit weg te gaan, want om half zes worden de dames thuis verwacht.

Al met al een goede ervaring om te weten dat er kennelijk ook muzikaal behang bestaat van het merk Cuff The Duke.