De revolutie gaat aan mij voorbij

Niet de revoluties in het Midden-Oosten, die worden gevolgd via media. Maar de andere revolutie, die van de nieuwe media. Afgelopen donderdag was ik bij de Blogger bijeenkomst van Apeldoorn-Direct, het was erg gezellig, ook leuk om eens het team en mede Bloggers te ontmoeten

Nu over de nieuwe media, je schuift is aan bij een groepje, je hoort wat, er wordt over Twitter gepraat (goh volg jij AD niet via Twitter), een ander heeft het over zijn Linkedin account (moet je ook doen). Er was er zelfs één die had net een domein naam aangevraagd en er direct Twitter en Facebook aan gekoppeld. Nu ken ik de termen wel, heb er ook wel eens opgekeken, maar heb blijkbaar niet het vermogen om de potentie van deze media te zien. Of eigenlijk wel, maar vaak redeneer ik in termen van efficiëntie, wat levert het mij op, en hoeveel tijd kost het mij. Met Twitter heb ik blijkbaar de verkeerde persoon gevolg, er verschenen boodschappen in de trant van “spierpijn van het sporten”, “mijn poes is dood”  en soortgelijke non-items. Zelfs wel eens een wethouder gevolgd, leverde voor mij ook niets op hooguit een Twitter over mijzelf “De nieuwe politiek van StrangeArt, maar dan zonder kiezers”. Ah was mijn reactie ik Twitter eens terug. Maar dat kan blijkbaar niet. Dus uiteindelijk geen dialoog.

En nu mijn vraag aan mijn mede Bloggers: levert het jullie wat op?