De Roparun dwars door stadhuis met Pinksteren!

Zoals de oplettende lezer zal zijn opgevallen, komt de 23^e editie van de Roparun ook dit jaar weer door Apeldoorn. De twee deelnemende Apeldoornse teams hetbben het dit jaar voor elkaar gekregen dat de Roparun die vanuit Hamburg naar Rotterdam gaat, DWARS door het stadhuis komt. De lopers gaan aan de Deventerstraat-kant het stadhuis naar binnen en komen op het Marktplein er weer uit. Dit gebeurt in de avond en nacht van 8 op 9 juni, met Pinksteren.

De burgemeester en wethouders zijn deze avond en nacht afwisselend in het stadhuis aanwezig om de lopers te ontvangen en aan te moedigen. De Apeldoornse teams Ecorunners en 21018dagen verzorgen het programma dat zich in deze Pinksternacht afspeelt in het stadhuis. Hiermee willen ze ervoor zorgen dat er veel mensen aanwezig zijn om de sportievelingen een steuntje in de rug te geven. Zij gaan hun tweede nacht in, en de ervaring leert dat dat zwaar is.

Persoonlijk vind ik de Roparun echt een fantastisch goed doel, een geweldige stichting. Ik bezocht de directeur van de stichting Roparun, Michael Beenhakker, op het hoofdkantoor in Schiedam. En ik was onder de indruk.

Het hele gesprek kan ik samenvatten in één woord: betrokkenheid. Het hoofdkantoor is geen luxe kantoorvilla, maar een gewoon, eenvoudig pand, waarin op de eerste etage een grote ruimte met een aantal werkplekken en een vergaderkamer gelegen zijn. Op de benedenverdieping bevinden zich wat ruimten met materialen e.d. Geen poeha. Ook niet bij Michael. Alles wat er gebeurt is volledig transparant, financiële gegevens zijn gewoon terug te vinden op de website, ook het salaris van de directeur.

De stichting Roparun heeft slechts 8% van de opbrengst nodig voor overhead-kosten. Ik vind die bedragen persoonlijk niet heel interessant, maar het geeft wel aan hoe kritisch er met het opgehaalde geld wordt omgegaan. Dit is ook één van de redenen waarom de Roparun landelijk veel minder bekend is dan bij voorbeeld Alpe d’Huzes of Kika. Michael: “we hebben gewoon geen groot budget voor marketing-activiteiten”. Waar hij vervolgens zelf zijn vraagtekens wel bij zet. “Misschien is het doel de middelen wel waard; als je iets meer geld steekt in publiciteit, haal je misschien ook wel veel meer op, dat is een keuze die je kunt maken”.

Hieruit blijkt dat het overgrote deel van wat er gesponsord wordt aan de lopers en fietsers, gewoon direct besteed wordt aan steun aan mensen die met kanker moeten dealen. Michael benadrukt dat dit niet beperkt wordt tot patiënten die de terminale fase hebben bereikt. Roparun biedt zorg aan iedere patiënt die dat nodig heeft. Het hele jaar komen verzoeken om hulp binnen. Elk verzoek wordt beoordeeld, waarbij Michael zelf de voorselectie maakt. Deze selectie wordt voorgelegd aan het bestuur, dat maandelijks beoordeelt of de verzoeken gehonoreerd kunnen worden. In veel gevallen heeft Michael persoonlijk contact met de aanvrager. Hij vertelde dat een gezin, dat een kind, broertje of zusje had verloren in de strijd tegen kanker, daarna toch van een korte vakantie kon genieten om het gebeurde een plek te geven.

Aan de andere kant is er een heel groot bedrag alvast gereserveerd om te besteden bij de inrichting van het Prinses Maxima Centrum voor Kinderoncologie, dat in 2015 geopend wordt.

Tijdens de Roparun is Michael steeds op de route te vinden. Om contacten te onderhouden, om bij te springen als er calamiteiten zijn, maar ook om deel te zijn van de Roparun-karavaan. Zelf heeft hij ook een aantal keren meegelopen. “Niet omdat het leuk is, want ik vind het verschrikkelijk afzien, je kunt beter een marathon lopen, dan de Roparun. Vooral in de tweede nacht denk je dat er geen einde aankomt”. Maar het binnenkomen op de Coolsingel maakt een heleboel goed. Michael heeft dat gevoeld, en voelt dat jaarlijks weer, ik heb het vorig jaar ook gevoeld. De trots dat je als team zo’n prestatie hebt neergezet, de verbondenheid die je dan voelt, het is overweldigend.

Alle deelnemers hebben in hun omgeving te maken gehad met kanker, in welke vorm of zin van het woord dan ook. Zij zijn allen uiterst gemotiveerd om deze prestatie te verrichten en zoveel mogelijk geld in te zamelen voor de stichting Roparun, die dit geld concreet en doelgericht besteedt.

Mijn hart wordt warm van deze stichting. Persoonlijk, betrokken, daadkrachtig!

Ik wil jullie dan ook bij deze uitnodigen om de helden van de Roparun door de helse Pinksternacht te trekken, geef deze mensen een boost in Apeldoorn, zodat ze nog even vleugels krijgen tot Rotterdam!!!