Een foto als inspiratie voor een gedicht van Edward Butter

‘k Was ook zesentwintig
zo jong, zo vitaal en in zekere zin mooi
‘k was sterk en opstandig
en sliep soms nachten in ’t hooi
daar sliep ik met jou
in nachten die duurden en duurden
woorden van liefde en woorden van trouw
terwijl verlangens ons stuurden
‘k lustje, ik kusje, ik blus je
we renden, we dansten en sprongen
jij voor mij voor altijd en maar door
ik voor jouw en alleen voor jou jongen
afscheid terwijl ik wil schreeuwen: more
maar ’t is oud, enigszins verwrongen
’t kreunt en het steunt op twee wielen
toen altijd, nu dolende zielen