Een Zintuiglijk middagje uit in Orpheus

Op een grijze woensdagmiddag in februari 2025 wordt het publiek in een bijna uitverkochte Altioszaal van het Grand Theater Orpheus getrakteerd op een zintuiglijke voorstelling van zang, dans en flamenco. Een middag waarop een beroep wordt gedaan op kijken, horen, voelen en de fantasie. De zangeres Mónica Coronado en danseres Judith Naber weten al deze elementen met elkaar te verbinden in een voorstelling over lucht, water, aarde en vuur: Elementos.

Al kort nà het begin van de voorstelling El Sol y la Luna waan ik me in dromenland. Op het Spaanse, goudgele strand zien we de elementen aan ons voorbij trekken. Kronkelende bewegingen worden afgewisseld met stormachtige momenten. Zachtaardigheid tegenover vurigheid. Helblauwe luchten veranderen in zwarte donderwolken. In de zaal is het muisstil. Een halfuur lang houdt het publiek de adem in. De verbeelding is aan het woord.

Bij elke overgang van de emotie hoor ik mijn buurman zeggen: “Is het nu al afgelopen? Ik vind het mooi!”.  De ontlading en het applaus is dan ook overdonderend als de voorstelling voorbij is. We mogen weer even op adem komen.

En dat is maar goed ook. Want nà een korte pauze verschijnt flamencogitarist  Manito op het toneel. Hij is vernoemd naar de Franse gitaarlegende ‘Manitas de Plata’, de voorvader van de Gipsy Kings. We kunnen achterover gaan zitten om te genieten van zijn zinderende klanken die hij te voorschijn weet te toveren op zijn Spaanse gitaar. Zijn spel verraadt zijn ziel, sterker nog: zijn gitaarspel is zijn ziel. Hier is geen zang voor nodig. Speler en gitaar vormen een eenheid, gaan in elkaar op.

Een zintuiglijke middag, waarin een beroep is gedaan op alle menselijke uitingsvormen. Meer dan voldaan verlaten we de zaal. Waarna de geuren van de altijd aanwezige bitterbal ons geluk, voor even, compleet maken. Met dank aan het middagje uit in Orpheus. Op naar de volgende voorstelling.  

Orpheus, 12 februari 2025, Pedro Waldenaar.