Giro 555, Weet wat je doet

Uit mededogen, liefdadigheid of als “aflaat” doneert u aan het rampenfonds 555, goede zaak. Maar wordt uw geld ook efficiënt gebruikt? Nee dus. Het blijkt dat uw geld niet wordt verdeeld onder organisaties die ter zake kundig zijn, maar naar grootte van de organisatie (de grootste organisaties krijgen het meeste geld).

Stel er is een Ebola ramp, en de organisatie die waterputten bouwt is de grootste, de organisatie met gezondheid als doel is de kleinste. De Ebola patiënten krijgen dan veel waterputten, maar nauwelijks gezondheidszorg. (extreem en absurd voorbeeld). Uit NRC:

“Het komt er nu op aan.” Dat is de naam van het rapport dat de Samenwerkende Hulporganisaties (SHO) dit voorjaar over zichzelf lieten opstellen. Samen zamelen ze geld in met giro 555, bijvoorbeeld voor de strijd tegen Ebola, maar ondertussen zijn ze ook elkaars concurrenten en gunnen ze elkaar heel weinig, zo schrijft hun eigen onderzoekscommissie. De commissie schrijft ook dat transparantie van levensbelang is. Toch hield de SHO het kritische rapport, dat begin februari uitkwam, uit de publiciteit. 

Net noemde ik een absurd voorbeeld (waterputten versus gezondheid) maar het is wel de realiteit. Denk aan Syrië. Uit NRC:

Nieuwsuur maakte in april 2013 een reportage over dit onderwerp. Met een televisieactie was geld opgehaald voor de slachtoffers in Syrië. Het bedrag moest worden verdeeld over tien Nederlandse hulporganisaties, waarvan sommigen niet of nauwelijks in Syrië actief waren. 

Wat mij nu stoort is dat 555 dit rapport “onder de pet hield”, de gulle gevers hoeven blijkbaar niet alles te weten.
Dit is mijn tweede column over “liefdadigheid als verdien model”