In Beeld: whiskystoker Peter Groen

Zaterdag 26 mei 2018

Door Ben Eggermont

Aan de Chopinlaan nummer 65 staat, achter het woonhuis, de stokerij De Groene Draak van Peter Groen. Sinds een paar jaar wijdt Peter zich hier met zijn schoonvader aan het stoken van een oorspronkelijke en ambachtelijke Apeldoornse whisky.

Hoe komt een Apeldoorner op het idee om whisky te maken?

,,Mijn schoonvader en ik dronken nog wel eens een drankje. Op een gegeven moment ga je je afvragen, wat het nu eigenlijk is wat je aan het drinken bent. Zo zijn we ons gaan interesseren, wat is het, waar komt het vandaan en hoe wordt het gemaakt? We zijn cursussen gaan volgen daar hebben we veel geleerd en zo ontstond het idee: misschien kunnen we het zelf gaan doen.”

De naam Groene Draak, slaat dat op het Monster van Loch Ness?

,,Nee, helemaal niet. Mijn achternaam is Groen en vroeger noemden ze mij altijd ‘lange draak’ en het is een leuke speling met het schip van Beatrix. Dus ik dacht: dat is een goede naam. Het past wel een beetje bij kastelen, vuur en draken en dat past wel bij whisky.”

Hoe ben je naast de cursussen aan de kennis gekomen om echt whisky te maken?

,,Heel veel spitten op internet over distilleren, cursus whisky maken en veel zelfstudie en langzamerhand zelf proberen. Eerst een brouwsetje + distilleerketel gekocht en

met een klein brouwsetje en dan heb je 25 liter. Dat ga je dan stoken
dan thuis op het gasfornuis in de keuken waren wij aan het brouwen, want je moet eerst een bier (ook wel ‘beslag’) maken en daarna ga je stoken. Je bent een hele avond bezig met het maken van bier met een klein brouwsetje en dan heb je 25 liter. Dat ga je dan stoken, dat haal je er zo’n 3 keer doorheen en dan hou je er zo’n 1 of 1,5 liter aan over. Je bent dan wel 3 dagen bezig en tussendoor nog 5 dagen voor het gisten.”

Je bent zelf inmiddels wel een echte whisky-liefhebber geworden?

,,Er zijn echt heel veel verschillende whisky’s. Je hebt natuurlijk de grote wereldspelers achter de diverse distilleerderijen zoals Diageo met een marktaandeel van 36%. Met een fabrieksmatige productie en stevige marketing. Waar ook ter wereld je een fles van dat merk koopt, het smaakt altijd gelijk.

Ikzelf ben wel een fan van de Talisker
Voor ons is dat onmogelijk door de wisselende omstandigheden en zonder computers, is elk distillaat in principe weer anders. Daarin willen wij ons straks onderscheiden, speciale smaken, bottelingen en edities. Ikzelf ben wel een fan van de Talisker.”

Hoe zit dat nu met de ouderdom in jaren 8, 12 en 20  jaar?

,,Als je vaten mengt dan mag het mengsel (blend) de leeftijd van het oudste vat krijgen, een vat van 20 jaar oud gemengd met meerdere vaten van 3 jaar oud, mag toch 20 jaar oud heten en als het uit één distilleerderij komt mag het ‘single malt’ genoemd worden.

De smaak wordt uiteindelijk bepaald door de rijping op het vat
Het moet sowieso minstens 3 jaar op het vat staan voor je het whisky mag noemen. Na een of twee jaar begint het wel te smaken naar whisky. We hebben nu zelf een klein beetje, allemaal heel kleinschalig gemaakt. De smaak wordt uiteindelijk bepaald door de rijping op het vat. Je hebt verschillende soorten vaten die elk voor hun eigen smaak zorgen.”

Waar haal je je spullen en ingrediënten vandaan, is het allemaal vrij verkrijgbaar?

,,We halen de mout, de basis, nu van mouterijen uit Nederland en België . Die hebben voor whisky de goede gerst. Met verschillende graansoorten kun je ook nog de smaak bepalen.”

Welke factoren zijn belangrijk voor de smaak van whisky?

,,Het zijn een heleboel factoren en dat maakt het ook zo moeilijk. De soorten granen die je gebruikt, gerst is bekend voor het maken van goede alcohol. We hebben nu een recept met rogge erbij. Je kunt spelen met de verhouding gerst/rogge.  De gerst kan ook gerookt zijn en dat geeft dan een rokerige whisky. Een beetje rokerig is ons doel. De basis is een bestaand recept op advies van de mout leverancier en wij borduren daarop verder.

Je kunt spelen met de verhouding gerst/rogge
We gebruiken ook verschillende type vaten. We hebben vaten van 30 liter Frans en Amerikaans eikenhout. Er zijn er nog 3 onderweg. Het past nog allemaal in het schuurtje en in de grote garage bij ons thuis.”

Wat zijn nu je ambities voor de komende tijd?

,,Het mooiste zou zijn als je straks gewoon erkenning krijgt. Dat er mensen zijn die naar je whisky gaan vragen. En nog eens meedoen aan wedstrijden, is wel vrij  commercieel ingesteld. Maar als je zo bij de beste whisky’s van de wereld kan gaan horen, dan is dat wel de moeite waard. De wedstrijden zijn vooral internationaal, maar de concurrentie is groot.

Dat er mensen zijn die naar je whisky gaan vragen
We willen uiteraard de erkenning, maar we willen wel kleinschalig blijven produceren.”

Hoe zit het met de accijnzen?

,,We zijn een jaar bezig geweest met de voorbereiding, snappen hoe het allemaal werkt, het aanvragen van de vergunning. Alleen voor het hebben van een ketel moet je al een vergunning hebben.

Onze schuur en garage zijn nu een AGP geworden, een Accijns Goederen Plek
Het hele administratieve proces er omheen moet je beheersen. Dan volgt er een audit door de douane en dan heb je het papiertje. Onze schuur en garage zijn nu een AGP geworden, een Accijns Goederen Plek. Zolang de spullen daar nog liggen is er nog geen accijns verschuldigd, alle veranderingen moet je via de website bij de Douane melden zodat zij precies weten wat er ligt.”

Doen jullie het volledig zelfstandig?

,,Absoluut, maar we hebben nu een samenwerking de Schavuyt, voor het brouwen van het bier/beslag. Zij brouwen nu voor ons 1000 liter die we bij ons kunnen gaan stoken. Hoe mooi kan het zijn, Apeldoorns gebrouwen mout met Apeldoorns water en in Apeldoorn gestookt. We hebben trouwens nu al een jenever, een gin en een korenwijn die we via Apeldoornse slijters aanbieden.

We pakken het in ieder geval heel serieus aan
Dat verwachten we ook als we de whisky via de Apeldoornse slijter in de toekomst aan kunnen bieden. We pakken het in ieder geval heel serieus aan. Een nieuwtje is nog dat we vaten op speciale locaties willen laten rijpen. We zijn bijna rond met SBB (Staatsbosbeheer) om vaten neer te zetten in de kelders van het zendgebouw op Radio Kootwijk om daar te rijpen om zoveel mogelijk constante condities te hebben.”

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Elke maandag onze Apeldoornse verhalen in jouw inbox
De beste berichten en verhalen geselecteerd door onze redactie
Meer dan 2.200 Apeldoorners gingen je voor
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Meer lezen over stad

ONDERWERPEN

In Beeld Portretten

REACTIES

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!