Indrukwekkende herdenking in het Oranjepark

Onder een strak blauwe hemel vond gisteravond (4 mei) de jaarlijkse dodenherdenking in het Oranjepark plaats. Dit jaar voor de 73-ste keer.

Voorafgaand aan de plechtigheden rond het monument werd er in de goed bezette Grote kerk de herdenkingsbijeenkomst gehouden. Het thema van de herdenking ‘Geef vrijheid door’ kreeg een extra dimensie door eraan toe te voegen ‘wat zou jij doen?’ een vraag die ieder voor zich kan stellen. Twee van deze verhalen werden in deze bijeenkomst naar voren gebracht. Het verhaal van Wim Rattink. Wim zoon van een Apeldoornse kruidenier werd in 1939 opgeroepen voor de dienstplicht, het beviel hem wel. Tot hij op 10 mei 1940 bij gevechtshandelingen met de Duitsers gewond raakte en kort daarna kwam te overlijden. Een doodgewone jongen met nog een heel leven voor zich werd daarmee een van de eerste slachtoffers in deze wrede oorlog. Zijn neef de Apeldoornse schrijver/dichter Willem Bierman bracht dit jaar een boekje uit over Wim Rattink.

Een tweede verhaal is dat van Narda van Terwisga, geboren in 1919. Ze groeide  op in Apeldoorn en zette daar met succes haar eigen bedrijf op. Het Instituut voor steno en machineschrijven. In het oorlogsjaar 1943 richtte Meinarda van Terwisga een burgerverzetsgroep op, de ‘Vrije Groep Narda’. De groep is actief geweest totdat ze op 29 september 1944 werd verraadden. Op 2 oktober werden zes van hen gefusilleerd, samen met twee geallieerde vliegers die bij haar moeder ondergedoken zaten. Narda zelf werd gearresteerd en er volgde een lijdensweg langs diverse kampen. Ze overleefde de oorlog, maar was voor het leven getekend. Op 31 mei 1997 overleed Narda van Terwisga in een Apeldoorns verzorgingshuis.

Leerlingen van de Heemgaard, de Jacobus Fruitier scholengemeenschap en Markant verzorgden muzikale bijdrages en de voordrachten.

Na afloop van de bijeenkomst vertrok de Stille Tocht vanaf de kerk naar het monument in het Oranjepark waar opvallend veel jonge Apeldoorners acte de présence gaven. Na een korte toespraak van burgemeester Berends waarin hij het belang van het herdenken aangaf en de aandacht vestigde op de verharding die vandaag zichtbaar is in onze samenleving en daarvoor een bedreiging vormt die we moeten keren. Aansluitend legde hij namens alle inwoners van Apeldoorn de eerste krans. Muziekvereniging Klarenbeek speelde enkele toepasselijke muziekstukken. Na het blazen van de taptoe werd de twee minuten stilte in acht genomen. Vele organisaties waaronder nabestaanden van het toenmalige verzet, de Joodse Gemeente in Apeldoorn en scouts legden kransen. Vervolgens kreeg het in ruime mate aanwezige publiek de gelegenheid om op persoonlijke wijze eer te bewijzen aan de slachtoffers van oorlogsgeweld in het algemeen en die van de Tweede Wereldoorlog in het bijzonder.