Kris Berry: stomme naam, mooie stem

Kris Berry. Ik kende haar niet. Toen ik voor het eerst over haar hoorde, dacht ik: ‘Stomme naam. Wie noemt er zijn kind of zichzelf nou Kris Berry?’ U begrijpt: ik ging met enige argwaan naar het concertje dat ze gaf, vrijdagavond 25 mei bij Gigant. Jawel, in het kader van Jazz in the Woods.
Staat Gigant in the woods? Neen. Maakt Kris Berry jazz? Ook niet. De naam klinkt alsof ze een nietszeggend en zwijmelend singersongwritestertje is. De publiciteitsfoto die bij Gigant aan de wand hangt bevestigt dit idee in mijn kop. Iets te veel roze.
Tot zover de azijnpisserij. Dan volgt nu een zeer positieve recensie.

Kris Berry blijkt een prachtige jongedame. Ze heeft haar lange zwarte haren in een staart, draagt een donker hemdje zonder mouwen, een strakke spijkerbroek en een lange ketting van blauwe stenen. Als je in haar donkere ogen kijkt, dan … nou ja, ík verdrink of zo. Ik weet ook niet hoe ik het moet zeggen. Moet je zien, ze heeft haar okseltjes geschoren. Tieten heeft ze niet, maar dat is he-le-maal niet erg. Dat achterwerk van haar maakt alles goed, zeker als ze zo leuk staat te heupwiegen op haar muziek. Maar het allermooist aan haar zijn de blauwe schoentjes.

De band die ze om zich heen heeft, die mag ik gelukkig snel weer vergeten. Slecht zijn ze zeker niet. Ze spelen ten dienste van de muziek. Zoals het hoort. Een toetsenist die ook een trompetsolo kan weggeven, een jongedame op een contrabas, een vent op conga’s en drums, en een gitarist met zo’n heerlijk smerig Tom Waits-gitaartje.
Over Tom Waits gesproken: de muziek heeft er wel wat van weg. Het zijn voornamelijk uptempo deuntjes. Gruizige rammelpop, wat rockabilly, een vleugje Zuid-Amerikaans, ietsiepietsie country en een verdwaalde mambo. En dan gaat Kris Berry zingen.

‘Wat een mooie stem!’ roep ik voor mij uit.
‘Ja, zeer mooi,’ zegt Reinier naast mij. ‘Er zit zo’n lekker randje aan.’
‘Ze heeft een lief gezichtje. Het lijkt alleen of ze niet zoveel plezier beleeft aan het optreden van vanavond.’ Ik houd van vrouwen met een lachje.
‘Ja, daar zou ze nog wel wat aan kunnen werken.’
‘Ga bier halen, Reinier.’

O ja, ze maakt zeer aanstekelijke liedjes die iedereen eens zou moeten horen.
Heb je het gemist? Jammer voor je. Je kunt er iets van meekrijgen door te kijken naar dit filmpje of dit filmpje. Houd je van instrumentaaltjes, bekijk dan dit filmpje.
Ik was er wel en ik ben verliefd.

–

Apeldoorn, mei 2012

–

Foto’s: Peter Vroon
Filmpjes: bazbo

–

 Laden ...