Museum voor KOR: “We sluiten de fietstunnel”

‘Allemaal leuk en aardig dat jullie het museum promoten als museum waarin gefietst mag worden, maar dit is levensgevaarlijk! Bezoekers kunnen niet op hun gemak de kunst van Diederix bekijken. Ze zijn veel te druk bezig om niet van hun sokken te worden gereden door de duizend fietsers die hier dagelijks voorbijsjezen.’

Architect Max heeft gelijk. Tijdens onze wandeling door de tentoonstelling liepen we meteen al tegen een groot probleem aan: de eerste expositieruimte van onze openingstentoonstelling voldoet niet aan de veiligheidsregels. De vereiste alertheid gaat ten koste van de museumbeleving. Je kunt je hier met geen mogelijkheid onderdompelen in de kunst. Hoe lossen we dit op? Het eerste agendapunt van de komende vergadering: De Fietstunnel.

We sluiten de fietstunnel. Nee, die tunnel is de verbinding tussen Apeldoorn-Noord en -Zuid. Dan moeten alle fietsers omrijden! Oké, we sluiten de tunnel alleen wanneer het museum open is. Het museum is nooit dicht. Hmm… Dan halen we het kunstwerk van Diederix uit de selectie van de tentoonstelling. Boos blikkende curatoren laten blijken dat dat een slecht idee is. We verhuizen het kunstwerk? Nee. We bouwen er een extra tunnel bij? ‘Van welk geld?’, mengt directeur Arjan zich in het gesprek, ‘we zijn nog niet eens open of we zijn al bijna failliet. En bij het Rijks ging het uiteindelijk ook goed. Laten we alsjeblieft een akkefietsje met de Fietsersbond vermijden’.

Nog voordat de Fietsersbond lucht kreeg van onze discussie over het al dan wel niet sluiten van de tunnel, kregen wij bericht van de gemeente. De flitsapparatuur die al jaren in de tunnel hangt om scooters en brommers te weren werkt weer. Scooter- en bromfietsrijders met ronkende motoren worden op de gevoelige plaat vastgelegd en beboet. Fijn, dat scheelt al iets.

Maar de fietsers die de ultieme museumbeleving verstoren? Tsja, we exposeren kunst in de openbare ruimte. Die ruimte moet openbaar blijven. Dat is ook de charme van de kunst: het opgaan in de omgeving. Bovendien wist de kunstenares van tevoren in welke ruimte haar kunst zou worden tentoongesteld. En die tunnel is juist bepalend geweest voor haar werk.

Oké, dus we zijn het er allemaal over eens? Ja, de tunnel blijft de eerste expositieruimte. En zoals onze tentoonstelling heet, zo blijft ook de fietstunnel OPEN.