Muzikale loop voor 3FM Serious Request
Door Roelof Rump
Een muzikale loop, steeds het zelfde liedje gecomponeerd door Wijnand van Klaveren. Dat werd gisteren, zaterdag 16 december, gehouden in CODA. Bij elke loop sloot een musicus aan. Tegelijkertijd werd op de achtergrond een lied gezongen, gecomponeerd door stadsdichter Aad van der Waal, een lied op basis van het thema van 3FM Serious Request: ‘De Rondgang der ontheemden’.
Aan donaties: meer dan 500 euro.
Een samenwerking tussen CODA, Gigant en SPMA (Samenwerkende Particuliere Muziekdocenten Apeldoorn).
Het lied:
De rondgang der ontheemden
Tekst Aad van der Waal
1.
Ik laat jouw hand in al mijn bange dromen
steeds op dezelfde plek heel even los
Als ik mij omdraai zie ik enkel bomen
Jouw beeld is aan mijn waarneming ontnomen
verzwolgen door dit schaduwrijke bos
2.
Ik vul dat bos opnieuw met duizend kreten
De echo laat, verdwalend in de tijd
afstandelijk, onbuigzaam, afgemeten
mij telkenmale weer eenstemmig weten
‘Ik ben volstrekt alleen, ik ben je kwijt’
- Ik blijf hier in mijn bange droombos dwalen
soms hollend tot dat echt niet langer gaat
Mijn pogingen je weer te vinden falen
en dan herinner ik me de verhalen
waarin de weg naar huis niet meer bestaat
- Onthutst voel ik het groeien der hectaren
vol hindernissen tussen jou en mij
waar ik opnieuw contouren zal ontwaren
van werelden vol rampspoed en gevaren
Ons leven samen lijkt voorgoed voorbij
- Een labyrint van smalle kronkelpaden
tast mijn gevoel voor richting listig aan
en weet mijn zelfvertrouwen wreed te schaden
Ik koers, zonder een gids om mij te raden
op wanhoop in dit zwalkende bestaan
op wanhoop in dit zwalkende bestaan
- Veelvuldig spits ik hunkerend de oren
die gretig haken naar hun verste grens
Heel vaag meen ik jouw stemgeluid te horen
maar telkens zak ik, reddeloos verloren
weer weg in het moeras van waan en wens
weer weg in het moeras van waan en wens
- Dan worden beide bloeddoorlopen ogen
bestookt door menig verontrustend beeld
Ik twijfel aan mijn waarnemingsvermogen
Word ik door zinsbegoocheling bedrogen
of wordt de harde waarheid meegedeeld,
of wordt de harde waarheid meegedeeld?
- De beeldenstortvloed valt niet in te tomen
Ik deins – vervuld van diep ontzag – terug
en zie, naast alle omgetrokken bomen
gewichtloos meegesleurd door modderstromen
de resten van een ingestorte brug,
de resten van een ingestorte brug.
- De maalstroom aan impressies doet mij beven
Orkaan, tsunami, aardschok, vlammenzee
de droogte en haar wissel op het leven
Kadavers komen talrijk langs gedreven
Een dodendans van uitgemergeld vee
Een dodendans van uitgemergeld vee
- Mijn tocht voert mij door brandlucht, rook en kruitdamp
langs prikkeldraad, ruïnes, mijnenveld
langs onderdrukking, genocide, kernramp
en de verschrikkingen van beul en krijgskamp
Een staalkaart van ontluisterend geweld,
Een staalkaart van ontluisterend geweld.
- De geesten met hun dichtgesnoerde monden
getuigen stil van marteling en moord
Door doodseskaders en hun valse honden
mag ik in geen geval worden gevonden
Ik kan niet blijven in dit helse oord,
Ik kan niet blijven in dit helse oord.
- Een onbezorgde jeugd wordt ons ontstolen
Ons land; door kogelregens wreed doorzeefd
Er kruipen vuige monsters uit hun holen
Verscholen voor geweren en pistolen
vraag ik me bevend af of jij nog leeft,
vraag ik me bevend af of jij nog leeft.
13.
De nacht is maanloos en volslagen duister
massief, loodzwaar en ijzingwekkend stil
Het enige dat ik nog zwak beluister
is slechts mijn eigen koortsige gefluister
De aarde onder mij is hard en kil
14.
Toch wacht mij een verrassend, lichtend baken
aan gene zijde van de lange nacht
Een veilig, warm en onverwacht ontwaken
doet mij verwonderd hoge kreetjes slaken
Het bed is zo geriefelijk en zacht
15.
Dan brengen engelen mij wat te eten
en schuiven naast het bed wat stoelen aan
Nadat ik uitgehongerd heb ontbeten
wil ik nieuwsgierig weten hoe zij heten
en merk dat zij mij niet kunnen verstaan
16.
Hoe lang ik met mijn redders ben verbonden
is ooit ontsnapt aan mijn geheugenis
De taal geleerd tot zij mij goed verstonden
heb ik hier echter nooit een woord gevonden
voor het gewicht van mijn doorvoeld gemis
17.
Ineens: Die televisiereportage
Bewogen beelden raken mij intens
Omhuld door netten voor de camouflage
en niet gesneuveld tijdens de montage
kijk jij – van mijlen ver- recht in de lens
18.
Jij woont weer als vanouds in mijn gedachten
Ik tel, na uren telefoonverkeer
vol ongeduld de dagen en de nachten
verzadigd van oneindig, smachtend wachten
op morgenvroeg want dan zie ik jou weer!
19.
Maar liggend in mijn bed word ik beslopen
bekropen door een angstig voorgevoel
Moet ik straks mijn verwachtingsvolle hopen
alsnog met een teleurstelling bekopen
en blijkt hereniging geen haalbaar doel?
20.
Rond middernacht, weer in het rijk der dromen
passeren oude spoken de revue
Ik voel, als jij mij hier tussen de bomen
vroegtijdig in je armen hebt genomen
verschrikt de adem van een déjà vu
REACTIES