Ongemak: Rondvaart met een schurend randje

Ongemak zit hem in kleine dingen. Van het beide dezelfde kant uitwijken tijdens het passeren van een collega, piepende boxen tijdens een toespraak, tot een totaal misplaatste opmerking tijdens een oer-Hollandse ‘kringverjaardag’. In deze column neem ik jullie mee in ongemakkelijke en schurende situaties uit mijn leven. Want ergens geniet ik enorm van onschuldige, tenenkrommende situaties. 

We zitten tijdens het moment van schrijven midden in de vakantieperiode, ook redacteuren mogen er gelukkig ‘ff’ tussenuit. Naast mijn reis naar Frankfurt heb ik een weekendje stappen in Utrecht op het programma staan. En ja, natuurlijk heet dit platform Apeldoorn Direct, maar dit verhaal wil ik jullie niet onthouden! We overnachten in een hotel in winkelcentrum Hoog Catharijne. Buiten een avondje flink losgaan in ‘de Jans Bar’ staat er weinig op de planning, naast een rondvaart over de Utrechtse grachten. Ruim één uur zitten we op de boot, waar we informatie over de omliggende gebouwen ontvangen. We worden in maar liefst drie talen bijgepraat:  Nederlands, Engels en Spaans. 

Als je je ogen sluit tijdens een rondje wandelen door de binnenstad (niet aan te raden), waan je je zo in een Spaanse stad. Is dit Utrecht of Madrid? De Spanjaarden hebben in groten getale de weg naar de Domstad gevonden, zo blijkt ook uit dit artikel van het AD.

Terug naar de rondvaart. Al ‘cruisend’ over het water worden we vol gestouwd met informatie, eerlijk gezegd luister ik amper. Met mijn zonnebril voor de ogen probeer ik stiekem wat slaap van de avond ervoor in te halen. Totdat de kapitein leuk gaat doen. De aanwezige (veelal Spaanse) kinderen krijgen de kans om hun vaarkunsten te laten zien. In tegenstelling tot de informatie over de binnenstad, trekt dit wel mijn aandacht.

Stiekem ben ik best jaloers, waarom mag ik niet achter het stuur kruipen?

Hier ga ik toch even goed voor zitten, nu gaan we het meemaken. De kapitein maakt er een leuke show van. “Applaus voor kapitein Maryam,” roept hij wanneer een meisje aan het stuur van de boot rukt. Alle vier de kinderen mogen zich kort bestuurder van de rondvaartboot wanen en krijgen de handen van de overige gasten ineen. 

Totdat we een enorme knal horen, de zijkant van de boot klapt tegen de kant aan. “Applaus voor de kapitein,” roept een andere bootgast lachend. De ouders van de kinderen lopen richting het stuur om poolshoogte te nemen. De kapitein maakt er een geintje van, maar je ziet dat hij baalt van de situatie. De klap was zelfs in Hoog Catharijne hoorbaar… Aan de kant zit een Italiaans restaurant, de gasten zijn niet meer gefocust op de pizza op hun bord maar kijken richting de gracht. Lachend. Er worden zelfs foto’s gemaakt van de tegen de stilstaande boot.

Het is snel afgelopen met de pret en de kinderen druipen af…

Gelukkig ben ik volgende week weer terug in ‘mijn’ Apeldoorn!